Ay baya heycanlandımm hemen yazıyorum çokk güzel olucak inşallahh.
Bölüm 1: Yeni bir hayat
Arkadaşlarla parkta oturmuş çekirdek kola yapıyorduk. Hava çok güzel kokuyordu ve benim zaafım buydu.
Yağmurdan sonra yerden yükselen o koku bir, yaz akşamlarının esintisi iki.
Eren'in gözümün önünde sallanan elini görünce kendime geldim. oturduğumuz bankta bir daha bana kaydı ve kulağıma eğilip "iyi misin?" diye sordu.
Eren yaşıt olmamıza rağmen bana bir abi gibi davranıyordu. Yani sadece bana değil Nisa'ya da öyleydi fakat ailemin durumundan dolayı bana daha düşkündü. Çünkü Erenin tek ailesi abisiydi.
Bu çocukluğumuzdan beri böyleydi.
Yiğit ise Nisa'ya düşkündü. Hatta Nisa Yiğit'e aşıktı ve bunu ondan bahsederken zaten belli ediyordu ama bir gün Yiğit'in bir kız ile konuştuğunu gördüğünde ayrı bir çıldırmıştı ve başka bir odaya geçtiğimizde itiraf etmişti.
Oysaki Yiğit'in konuştuğu kişi Yiğit'in kuzeniydi. Ama Nisa kuzeninden bile kıskana bilirdi.
Ve grubumuzun son üyesi Bulut.
Bulut bizden bir yaş küçüktü ama hepimiz aynı okula ve aynı sınıfa gidiyorduk. Bir sene erken başlamıştı Bulut okumaya.
Tatlı, eğlenceli, sempatik ve şakacı biriydi Bulut.
Bulut'un ailesini pek görmemiştik o ise zaten biz sormadıkça bir şey demiyordu.
Eren' uykumun geldiğini söyleyip önüme döndüğümde omzumda hissettiğim el ile Eren'in göğsüne yapıştırıldım.
Erene baktığımda bana gülüp saçlarımı karıştırdı ve tekrar sohbete döndü.
Uzun bir sohbetin ardından hep birlikte evlerimize doğru ilerlemeye başladık.
Eve girdiğimde ışıkları açıp anahtarı yandaki askıya astım. Karşımdaki aynada kendi yansımamı görüp tebessüm ettim.
Ailem benimle ilgilenmiyor ola bilirdi ama benimde canımdan çok sevdiğim arkadaşlarım, kardeşlerim vardı. O bana yeterdi.
Elimi yüzümü yıkayıp pijamalarımı giydim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sonrasında aynanın karşısına geçip bembeyaz saçlarıma baktım.
Onları seviyordum fakat neden bu kadar beyazlardı hiç anlayamıyordum.
Babamın saçları kahverengi annemin saçları ise çok açık bir sarıydı annemden gelmiş ola bilirdi ama benim saçlarım onunkilerden daha beyazdı.
Saçlarımı tarayıp yatağıma geçtim ve gözlerimi kapattım.
***&***
Zilin ard arda çalınması kapının yumruklanması ile gözlerimi açtım hemen doğrulup yandaki telefonumu elime alıp saate baktım.
Saat daha sabah beş buçuk kimdi bu?
Yatağımdan kalkıp yavaş adımlar ile kapıya yürüdüm hala esniyordum.
Havalar çok sıcaktı bir ara uyanıp salona gittim ve klimayı açtım orada uyuya kaldım soğuk aşırı severdi ve ev şuan benim için ideal bir sıcaklıktaydı.
Kapıya geldiğimde yumruklanmaya devam eden kapı ile bir küfür homurdandım ve kapıyı açtım.
Karşımda gördüğüm orta yaşlarda bir kadın ve adam ile duraksadım onları tanımıyordum.
Daha sonra arkada gördüğüm kişiler hala boş boş bakmaya devam ettim çünkü arkadaki dört erkeği de tanımıyordum. Ama en büyükleri gibi görünen çocukta takılı kaldı bakışlarım saçlarımız aynı renkti.
Gözlerimi tekrar önümdeki eş olduklarını düşündüğüm kişilere çevirdim ve "Sabahın..." diyip telefonda saate baktım ve devam ettim "beş otuz altısında neden buradasınız ve beni neden uyandırdınız."
"Merhaba canım seninle konulmamız gereken bir şey var bize izin verirsen içeride konuşmak istiyoruz böyle ayakta olmaz."
Birkaç saniye daha kadına ve adama baktım kötü gibi gözükmüyorlardı ve zaten benimde daha fazla ayakta kalmaya hakim yoktu.
Geçmeleri için kenara çekildim ve geçmelerini işaret ettim.
Kapıyı kapatıp en önden giderek salonun yerini gösterdim. İçeriye girdiğimizde koltukları göstererek oturmalarını işaret ettim.
Onlar otururken ben dün akşam yattığım yerdeki yorganı, yastığı ve birkaç ayıcığı kucağıma aldım ve karşıdaki odama giderek yere bırakıp geri salona döndüm.
Ben yorgan kadınıyım ha sen seversin sevmezsin beni ilgilendirmez...
Aklıma gelen ses ile Buluta sövdüm.
Salona geri döndüğümde hepsi oturmuş beni bekliyordu.
En küçük çocuk olduğunu düşündüğüm çocuk ellerini bir birine sürtünce "soğuk mu?" diye sordum.
Kafasını kaldırıp bana şaşkın şaşkın mal mal bakıp başını sallayınca klimayı kapattım.
Koltuğa oturduğumda tüm çocukların bana anne ve babalarının ise bir birlerine baktığını gördüm.
Bana tip tip bakan çocuğu görünce bir gözümü kapatıp kafamı iki yana salladım elimi ise hayırdır dercesine kaldırdım.
Çocuk gözlerini kapatıp diğer tarafa bakınca diğerlerinin bize bakıp güldüğünü gördüm.
Ben hala ona bakmaya devam ederken adam konuştu.
"Annen, baban nerde kızım?",
Kızım?
Annem?
Babam?
Ne diyecektim şimdi?
"Annem ve babam uzun süredir gelmiyorlar ne söyleyecekseniz bana söyleyin." dedim.
Ve asıl şimdi başlıyordu her şey artık ne derseniz.
Hayatımın dönüm noktası?
Yeni bir sayfa hayır hayır yeni ben hayat.
Her ne olursa olsun ben bu sefer bu seferki hayatıma tutunacağım...
BÖLÜM SONU
Biraz heyecan yaptım ve bu yüzden bölümlerde bazı yerler pek hoşunuza gitmeye bilir bunun için bana hoşunuza gitmeyen yerleri söyleyin söyleyin ki bir daha aynı hatayı yapmiyimmm.
Kızın yaptığı kombinlerin hepsinin fotoğrafını koyacağım kitaba yeni eklenen karakterleri unuta bilirsiniz bu yüzden yanında küçük bir hatırlatma noto gibi bir şey kayacağım bu sizi rahatsız eder mi? Ona göre koyamm?
