YORUM YAPMAYI LÜTFEN UNUTMAYIN. EMEK EMEKK
Bölüm 2:Gerçekler
Anlatmaya başlamalarını ümit edip onlara odaklandım.
Adam elini cebine atıp bir kağıt çıkartıp bana uzattı. Bir süre kağıda bakıp elime aldım.
Kağıdı açtığımda bilgisayar tarafından yazılmış bir yazı gördüm yazıyı okumaya başladım.
Nefret. Benden nefret edin. Çünkü ben tam olarak bunu istiyorum. Evet ağabey ben çok sevdiğin kardeşin. Sen ise benden her zaman nefret eden insanların biricik çocuğu... Benim hiçbir zaman ailem olmadı ve bende senin de olmasın istedim. Sende mutsuz ol, beni anla istedim. Bunun için yıllar öncesinde büyük bir heves ile beklediğin kız çocuğunu senden aldım. Ve istediğime ulaştım. Umarım ne çektiğimi anlamışsındır. Alta yazdığım adresten gidip kızına kavuşa bilirsin.
～ÇOK SEVGİLİ KARDEŞİN
HAYIR HAYIR
～ÇOK SEVGİLİ ÖLÜ KARDEŞİN.
Mektubu bitirdiğimde okuduklarımı hala beynim algılayamıyordu. Yıllarca ben başkalarının elinde büyümüştüm. Hayır ben başkalarının elinde büyümedim çünkü o kişiler beni elleriyle büyütmedi ben kendimi büyüttüm.
Yanağımdan dökülen yaş kağıdın üzerine işledi orada bir ıslaklık bıraktı.
Astımım vardı ve başım dönmeye nefeslerim sıklaşmaya başladı. Yan tarafta duran astım ilacıma baktım. Tam elimi uzatmışken gözlerim karardı. Ben daha hiçbir şeyi idrak edememişken gözlerim karardı. Vücudum uyuştu ve devamında hiçbir şeyi hatırlamıyorum.
Son duyduğum şey beyaz saçlı çocuğun telefonla konuştuğuydu.
***&***
Bazı sesler duyduğumda gözlerimi aralamaya çalıştım. Gözlerimi açtığımda odadaki sesler kesildi.
Kafamı hafif kaldırıp etrafa baktığımda buranın hastane odası konuşan kişilerin bu sabah evime gelerek gerçek ailem olduklarını iddia eden kişiler olduğunu fark ettim.
Her şeyi yavaş yavaş hatırlamaya başlıyordum.
Tam bu sırada odanın kapısı hiç naif olmayacak şekilde açıldı gelen kişileri gördüğümde hızlıca doğruldum.
Gelen kişiler Eren, Nisa, Yiğit ve Buluttu. (Y.N: Alevin arkadaşlarıydı.)
Onları görür görmez yattığım yatakta hemen doğruldum. En önden giren Eren'in gözleri odayı taramış sonrasında benimle göz göze gelmiş ve bana doğru koşmuştu.
Eren yatağın yanına gelip yatağa oturdu gözlerini gözlerimden ayırmadan. Gözleri üzerimde gezindi. Bir şeyim olmadığını görünce kollarını bedenime sardı. Kollarımı kaldırıp bir elimi ensesine diğer elimi saçlarına geçirdim ve bir süre öyle kaldık.
Kafasını boynumdayken konuştum "Özür dilerim çok geç haberim oldu özür dilerim.." diye sayıkladı.
Birbirimizden uzaklaştık o yatakta oturmaya devam ederken konuştum.
