Ne nedir bilinmez ama nefesini hissettiğinle ol der şair.
O başkasının olsa da!
Kimilerine göre hata! Kimilerine göre yargı. Bana göre umut, bilakis nefes.
Uzun zaman oldu bu duyguyu görmeyeli, uzun zaman oldu he gardaşım bu nefesi dinlemeyeli,
Her bir göz yaşı değer miydi?
Her bir an geçici miydi?
Her bir ciddiyim kelimesi, umut verici miydi?
Bilmem,
Bilemem...
Ben şairim ama bu hayatı ben çizemem.
Ben şairim ama gerçekten sevemem, ona yenik düşemem!
O hayata boyun eğemem, bitmiş tükenmiş gözyaşlarımı tekrar tekrar yenileyemem!
Sevdim be dostlar, bu akşam sevdim ben.
O gözlere kadeh tutan ellere bakınca sevdim ben.
Bir imkansıza vuruldum ben.
Kaybedeceğim belki ama yine de bu gece hissetmeye değerdi be dostlar,
Gözlerime bakıp "onu seviyorum" dese de, gözlerine dalıp gitmeyi sevdim ben.
Şimdi damlıyor göz yaşlarım ama kimse görmediği için her seferinde olduğu gibi yine yalnızım ben dostlar.
Bu kader değil, bu imkansız bir duygu.
Sahipsiz.
İşte bu gecenin bitmez tükenmez özeti.
Ben onun bana kadeh kaldıran gözlerinin içindeki yâr'a vuruldum.
14.12.2023 - 01:20
YOU ARE READING
Ufuktaki Sanat - Art on the Horizon
PoetryHepsi birbirinden daha değerli şiirlerimi, sanata dönüştürdüm ve siz değerli okurların fikir ve düşüncelerine sundum. Önemli zamanlarınızdan bir dakika ayırıp, kitabımı okuyacağınız için minnettarım. Hayatta verdiğiniz mücadelelerden galip gelmeniz...
