SEYRE DURSUN | Yarı Texting

1.9

Merhaba, Nasılsınız?
Bölüme oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın, İyi Okumalar💗

—————————————————————

Dün bütün gece Barlas'ın söyledikleri kafamda dönüp durmuştu. Emir'in anonim olduğundan oldukça emindim bir an şüpheye düşsem de kesinlikle bana yazan kişi Emir'di.

Bu durumda tek seçenek Emir'in bana yalan söylemesi oluyordu. Ama neden böyle bir şey yapma gereği duysun ki burada tam olarak bir şeyler eksik kalıyordu.

Sabah kalktığım gibi ondan önce davranıp ben attım günaydın mesajını. Mesajı atmamın üzerinden 2 saat geçmesine rağmen hala cevap gelmemişti. O cevap verene kadar bu konuyu düşünmeme kararı almıştım.

Bayrama bir hafta kalmıştı babaannem bir ay önce köye gitmişti bu sene yine kurbanı babam köyde kesmeye gidecekti çoğu akrabamızda orada olacaktı kimseye ziyarete gitmemiz gerekmeyecekti. Bize de kimsenin gelmeyeceğinden emindim ama annem temizlik hastası olduğu için eminim ki 2 gün önceden tüm her yeri bize temizletecekti.

Annemin aşağıdan seslenişi duyduğumda saçlarımı örmekle meşguldüm. Birazcık annemi bekletmekten zarar gelmezdi. Bir tarafın örgüsü bitmişti saçlarımın uzadığı örerken daha çok farketmiştim. Ör ör bitmemişti, diğer tarafa geçtiğim zaman biraz zorlansam da o tarafı da bitirmiştim.

Üzerimde beyaz sıfır kol bir bluz vardı havanın sıcaklığından bunaldığım için artık kimseyi takmadan istediğim gibi giyiniyordum. Dolaptan kot şortlarımdan birini alıp onu da hızlıca giydim. Annem ikinci kere seslenmemişti bu da önemli bir şey olmadığını gösteriyordu.

Yüzümü renklendirmek için hafif bir allık sürmüştüm hafif derken bile abartarak sürmüştüm. Sonuç olarak uçacağı için sorun teşkil etmiyordu. Daha fazla makyajı bu sıcakta kaldıramazdım, yüzüme ağırlık yapıyordu. Güneş kremimi ve nemlendirici sürmeyi tabiki her şeyden önce yapmıştım.

Annemin tekrar seslenmesi ile hazır olduğum için aşağıya indim. Mutfaktan gelen sucuklu yumurta kokusuyla direkt olarak yönüm orayı buldu.

"Kız bu ne güzellik böyle." Annemden gelen övgüyle yüzüm daha da kızarmıştı. Kaç yaşında olursam olayım annemden aldığım iltifatlar beni utandırıyordu.

"Teşekkür ederim fıstığım bu kokular ne böyle çok açım vallaha." Masaya geçerken yanağına öpücük bırakıp öyle oturdum.
Sabahları evde sadece ikimiz
olduğumuzdan kahvaltılar hep iki kişi yapıyorduk, ara sıra Aylin teyze ve Kartal abimde bize katılıyordu.

"Düzgün yap kahvaltını kilo vermişsin gözümden kaçmadı." Tam aksine kilo aldığımı düşünüyordum. Köfte ekmekler sağ olsun kilo olarak geri dönüyordu.

"Anne kilo aldığımı sende biliyorsun hem ben her zaman düzgün besleniyorum biliyorsun."

"Aynen kızım evde yemek yemeyip dışarıdan yemek yiyen de benim zaten."

"Anne sen dışarıdan yemek mi yiyorsun aşk olsun bensiz bir de." Dalga geçerek söylediğim şey ile terliği gösterdi. Elim ile susuyorum işareti yapıp kahvaltı yapmaya geri döndüm.

"Bugün halanlara git ben de ablanla alışverişe çıkacağım." Bensiz nereye gidiyordunuz pardon canım da.

"Anne kız olup beni satıyor musunuz?"

"Öyle şey olur mu kızım, ablanın doktor randevusu varmış ilk oraya gideceğiz sonra bebeğe bir kaç şey alacağız." Ben teyze olacağımı unutmuştum dün ablamın bize geldiği komple aklımdan çıkmıştı.