bir SEVDA masalı (Raflarda)

Bölüm 11

SEVDA AKIN

Algım yavaş yavaş geri geliyordu. Öyle şaşkındım ki sıralamayı bile yapamıyordum. Bey babam açıklamaya çalışıyordu.

' Bahçede uyuyakalmışsın kızım. Alkın seni odana taşıdı ama benim salak oğlum ışığı da kapatmış. Ne bilsin. Hiçbir şeyden haberi yok ki. Sonra çığlıklarını duydum, odana geldik titriyordun. Oda seni duşa soktu ama sen bırakmadın onu. Oda mecburen seninle birlikte suya girdi.'

Dedikleri şimdi anlamlı gelmeye başlıyordu ama ben neyi daha çok umursadığımı bilmiyorum. Beni yatağıma onun taşımasına mı? Korkularıma yakın şahitlik etmesine mi? Yoksa onun kucağında sudan çıkmış balık gibi oluşuma mı?

' Ama nasıl düştünüz onu görmedim, onu da sen biliyorsun zaten.'

Üzerine düşmem vardı birde değil mi? Ne talihsiz bir insanım ben yaa. Hadi kriz geçiriyorsun da, niye onu katıyorsun değil mi ama? Rezil oldum resmen çocuğa. Birde zaten ince olan pijamalarım yapışmış her yerime. Allah'ım rezillik diz boyu. Nasıl bakacağım şimdi ben onun suratına. Nasıl dalga geçecek kim bilir.

An be an hatırlıyorum duyduklarımla olanları. Yine karanlıktı. 'sesimi duyan var mı?' birileri bağırıyordu yine. Öyle kasmışım ki kendimi, sanki üzerimde yine beton yığınları var. Hareket bile edemiyorum. Annemin eline sarılıyorum, derken beni babamın kucakladığını sanıyorum. Hoş bir erkek parfümü. Gerçekten güzel kokuyor. Burnumu dayıyorum kokuya. İçime hapseder gibi derin derin kokluyorum. Bir şeyler söylüyor. 'Yanındayım merak etme' diyor. 'Seni yalnız bırakmayacağım.' Ağlamaya başlıyorum ama bir tuhaflık var. Benim babam alkol kullanmaz ki. Acı acı alkol var bu koku da. Sonra sesi. Babama ait değil, bunu çok net ve acı bir şekilde fark ediyorum.

Islandığımı hatırlıyorum. Ellerim de bedenim gibi gevşiyor. Rahatlıyorum. Vücudum rahatladıkça iç huzursuzluğum başlıyor. Kendimdeyim. Ama gözlerimi açmak istemiyorum. Biliyorum ki yine babam değil bu beni sarmalayan. Elleri belimi sarıyor. Geziniyor sırtımda. Oysa babam, vücudum gelişmeye başladığından beri bana daha dikkatli sarılırdı. Sıkıca, kokumu çeke çeke, ama vücudumuz hiç değmezdi bir birine. Annem ' kızım sen artık bir genç kızsın. Bizim biricik bebeğimiz olsan da, vücudun gelişiyor babanda bunun seni rahatsız etmesini istemiyor.' Diye açıklamasını yapardı bu durumun. Hak vermiyor değildim. Çünkü dolgunlaşmaya başlayan göğüslerimin babam tarafından hissedilmesini bende istemezdim. Yeni çıkmaya başladığında kambur gibi yürüdüğümü bile hatırlıyorum. Utanıyordum çünkü. Babamın ne kadar ince düşünceli olduğunu hatırlıyorum. Özlüyorum bana kırılacak nadide bir elmas gibi yaklaşmasını. Sanırım bir daha hiçbir erkek beni bu derece sevmeyecek. Ne büyük bir kaybım var ve ben gün geçtikçe bunu daha iyi anlıyorum.

Mecbur açmak zorundayım gözlerimi. Muhtemelen yine bir hasta bakıcının beni inceleyen bakışlarını göreceğim. Ama hiçbir hasta bakıcı beni kucağında banyoya sokmamıştı ki. Aklıma gelen bu detayla hızla açıyorum gözlerimi. Hiç olmayacak bir çift kara gözle karşılaşıyorum. Aman Yarabbi. Yerin dibini bulsam atlayacağım o kadar utanıyorum. Keşke hatırlamasaydım bu anları. İnsan Hafızasının bu gibi rezillikleri neden silme özelliği yok ki. Bilim adamları hiç rezil olmuyorlar mı yani. Niye icat edilmiyor böyle bir şey. Ne büyük bir buluş olurdu oysa. Sonrası ise daha kötü. Üzerim ıslak. Yapışmış kıyafetlerim üzerime. Salaksın sen kızım diyorum içimden. Birde bu halde adamın üzerine düştüm. Gerçi bu benim değil o salağın suçuydu. Hem bana yardım ediyor hem de ona salak diyorum. Ne kadar bencilim farkındayım ama bu beni bulunduğum çıkmazdan çıkarmıyor maalesef.

Gözlerimi kapamam ile açmam bir oldu sanki. Ne ara sabah oldu anlamadım. İşte başlıyoruz sıkıntılı bir güne daha, diye düşünüp üzerimi değiştim. Bugün bir şekilde evden onu görmeden kaçmalıydım. Düştüğüm duruma bak. Ama ben demiştim bey babama. Gel de uğraş şimdi. Mor kısa kollu diz üstü elbisemi giydiğimde gözlerim büyüdü resmen. Sol dizimde koca bir morluk vardı. Doğru ya Alkın'ın üzerine düşerken bir dizimi yere diğer dizimi de... Aman Allah'ım ben uzaya kaçsam kurtulamam herhalde. Adam kapıdan çıkarken olmayacak çocuklarım falan demişti ama ben şimdi anlıyorum. Ne salağım ben yaa.. Adam beni evinde istemesinde ne yapsın.