Annas pov
ყველაფერი კარგად მიდიოდა სანამ ალექსანდრე გამოჩნდებოდა ნეტა საიდან გაიგო რომ აქ ვიყავი
- ანა მომისმინე
- რაგინდა ალექსანდრე
- ლაპარაკი
- არმინდა მივდივარ გაიარე
- არ გიშვებ
ჩემთან წამოვიდა მხარზე გადამიკიდა და აეროპორტიდან გავედით მანქანაში ჩამსვა და ღვედიც გამიკეთა როცა თითონ დაჯდა მხოლოდ ახლა მოვასწარი ხმის ამოღება
- ალექსანდრე გთხოვ გამიშვი არ მინდა აქ ყოფნა გთხოვ
- ჯერ ყველაფერს გავარკვევთ და მერე ვის რასაც უნდა იმას იზავს
- არა შემეშვი
ჩემი ნათქვამი ვის აინტერესებდა ისეთი სისწრაფით დატოვა აეროპორტი მალე კი ქალაქიც
- ალექსანდრე მითხარი სად მივდივართ
- ქალაქ გარეთ სადაც არავინ იქნება
- არ გვინდა გააჩერე და აქვე ვილაპარაკოთ
- ანა ჭკუიდან მშლი
- შენი აზრით ჩემთვის მარტივი გადასატანი იყო საყვარელი მამაკაცი რომელიც მართლა შეგიყვარდა ვიღაც ბოზთან ყოფნა?
- ანა გთხოვ
- გაჩერდი არ გინდა ყველაფერს ნუღა ამწვავებ გააჩერე მანქანა და გამიშვი უბრალოდ
- ანა მიყვარხარ გთხოვ მაპატიე ამ ერთხელ
- ალექსანდრე გთხოვ თუ გიყვარვარ გამიშვი
- ვერა ვერ დაგკარგავ ამ ერთი შეცდომის გამო
- მე არ მინდა იმ ადამიანის გვერდით ყოფნა ვინც მიღალატა
- გთხოოვ
უკვე მანქანიდან უნდა გადავსულიყავი როცა მაჯაში ჩამავლო თავისკენ შემატრიალა და ერთი მოძრაობით თავის კალთაში აღმოვჩნდი ჯერ კიდე გაკვირვებული ვიყავი როცა მაკოცა ახლა ამ მომენტში მხოლოდ ეს მჭირდებოდა ნებისყოფა არ შემწევდა რომ არ მეპატიებინა ამ ერთხელ კოცნაში ავყევი მალე უბრალო კოცნა მანქანაში სექსით დამთავრდა. ახლა მის სხეულზე ვწევარ და თვალებში ვუყურებ
- გთხოვ ალექსანდრე აღარ გამანადგურო ვეღარ გადავიტან ამას მეორეჯერ
- არა გპირდები
ალექსანდრე ის მამაკაცი იყო რომელმაც სიყვარული მასწავლა მე ის მთელი არსებით მიყვარდა მე მას მივენდე და ვაპატიე...
