BAŞLANGIÇ

7-Kamer Fırat' a aşık olmuştum.

Kamer Alaz'ı yerde bırakmış kalkarken Pamir hiç durmadan bana sarılıp omuzumu okşuyordu. Dışarıdan gelen polis sesiyle ağlamaya başladım. Yine başlarına bela açmıştım. Kolumdan çekilmesiyle Pamir'in boynundan ayrıldım ve gözlerim derin kahvelerin içinde kayboldu. Bana kızacağını düşünüyordum. Bunu ciddi anlamda düşünüyordum ama o kadife gibi sesiyle mırıldandı.

"Lütfen ağlama Berva. Onu öldürmemi istemiyorsan sus." Kafamı hafifçe salladım ve kollarımı boynuna doladım. Ona sarılmaya ihtiyacım vardı. Bunu yapmamla düşen ceketi yakaladı ve omuzlarıma geri koydu. Kolları bedenimi kucaklamadığı için ağlamak istesem de tepki vermedim ve yavaşça ondan ayrıldım. Parmakları suratımda dolaşıp yanaklarımı sildi.

"Ağlama ufaklık, ağlama." Polisin içeri girmesiyle herkes kenara çekilip önümüzü açtı.

"Kamer Fırat." Kamer isminin söylenmesiyle o tarafa döndü.

"Benim." Adam bize doğru yaklaşırken Pamir beni arkaya çekti. Yanında da mekanın sahibi olduğunu düşündüğüm Dilek vardı.

"Dilek senin de açılışın mahvoldu." Dedi Pamir ince bir sesle.

"O sorun değil de Kamer nasıl kurtulacak bab-" Pamir'in ona sert bir şekilde bakmasıyla sustu ama ben anlayacağımı anlamıştım.

"Ne sorun olacak ki Pamir?" dedi gözlerimi suratına sabitlemişken.

"Hiç, hiçbir sorun yok."

"Ben de sizin ev arkadaşınız olduğuma göre benimde bilmem gerekmez mi?" gülümsedi.

"Tam da bu yüzden bilmen gerekmez. Kendini suçlu hissetmeni istemeyiz." Konuşmalarla o tarafa döndük.

"Alaz bey şikayetçi oldu. Bu nedenle sizi tutuklamak zorundayım. Kalabalık dağılsın." Dedi gür sesiyle. Hızla konuştum.

"Ben de şikayetçiyim." Bütün kafalar bana döndü.

"Kamer beyden mi?" kafamı iki yana salladım.

"Hayır, Alaz beyden beni arkadaşıyla taciz ettiler." Polis memuru yanıma doğru yaklaşırken Alaz'a mırıldandım.

"Şikayetini geri al yoksa hapsi boylarsın piç kurusu." Pamir dediğim şeyle kahkaha atma raddesine gelmişken Alaz gözerini sonuna kadar açtı.

"İsminiz?" dedi elindeki tutanak kağıdıyla polis memuru.

"Ben şikayetimi geri alıyorum." Dedi Alaz birden hepimiz rahatlamıştık.

"Emin misiniz Alaz bey nerdeyse hastanelik olmuşsunuz." Alaz sinirle kafasını salladı.

"Eminim." Etraftakiler onu yerden kaldırırken ve çıkışa ilerlerken polis memuru bana döndü.

"Peki ya siz?" bana sorulan soruyla geri aldığımı beyan ettim. Kamer yanıma geldi.

"Ondan şikayetçi ol." Kafamı iki yana salladım.

"İstemiyorum." Sinirle bana baktı.

"Ondan şikayetçi ol Berva." Ben de sinirle ona döndüm.

"Sonra sende kodesi boyla." Gözlerini kapatıp nefes verdi.

"Önemli olan ben değilim."

"Bunun başına sorun açacağını söylediler. Senin sorunun olmak istemiyorum." Beni ikna edemeyeceğini bildiği için kafasını iki yana salladı ve geçiştirdi. İkisi de yanımda çıkışa yürürken mutluydum. Saçma bir şekilde mutluydum çünkü bu aile gibi hissettirmişti. Arabaya bindiğimizde Pamir sürücü koltuğuna geçti çünkü alkol almamıştı. Kamer benimle birlikte arka koltuğa geçmişti. Ondan uzak bir şekilde diğer uca oturduğumda kıkırdadı ve beni kendine çekti. Başımı sol omzuna koydum ve belime elini sardı.