Chandelier

Uncertainty

Mile'den

Yanıma gelip benimle konuşması bile beni heyecanlandırmış odaklanmama engel olmuştu.

Kendimi buna alıştırmalıydım yoksa dikkatimi asla işime veremezdim diye düşündüm.

Kafamdaki düşünceleri kenara itip ağırlık kaldırmak için ilerledim. Diğer kızlar kendi aralarında sohbet ediyordu Türkçe bildiğim için az çok ne konuştuklarını anlayabiliyordum.

Ağırlık çalıştıktan sonra geri kalan kısmı da bitirdiğimde antrenman yapacağımız sahaya doğru ilerlemiştik en son biz kaldığımız için yanımda ilerliyordu ve bu harika hissettirmişti belki konuşmuyorduk şuan ama yan yanaydık.

Aralarında ben yeniydim ama yeni olan bir tek ben değildim,baş antrenörde yeni gelmişti ve ilk gün olmasına rağmen çok iyi anlaşmıştı herkesle.

Bize yapmamız gerekenleri ne tür hücum yapmamız gerektiğini kişiler üzerinden örnek vererek anlatıyordu.

Sıra Ebrar'a geldiğinde dikkatlice dinlemiştim çünkü milli takım sezonunda smaçör olarak oynayacaktı bunu Santarelli daha en baştan söylemişti.

Buna nasıl tepki vermişti ilk duyduğunda çok merak ediyordum çünkü benim yüzümden mevki değiştiriyordu.

Onu izleme fırsatım çok olmuştu gerçekten çok iyi ve hırslıydı.

Santarelli yapması gerekenleri anlattığında onaylamış ve fikirlerini belirtmişti bakışları bana döndüğünde göz göze gelmiştik onu izlemenin verdiği stresle sanki o an bakışlarımız buluşmuş gibi normal bir şekilde kafamı çevirmiştim.

Onda garip bir şeyler vardı.

Ne olduğunu bilmiyordum ama gözlerinde kendimi görüyordum. Yaşadığı şeyleri tabiki de biliyordum belki de o yüzdendir diye geçirdim içimden.

Bugünki çalışmalarda herkes eşli çalışacaktı.Santarelli eşleri kendisi seçeceğini söyledi ve grupları oluşturmaya başladı. 'Elif-Simge,İlkin-Derya,Zehra-Ebrar,Cansu-Gizem,Melissa-Eda...'

Eda Abla ile eşleştiğimi öğrenince sevinmiştim.Tabi onunla olmayı daha çok isterdim..

Çalışmalar başlayınca herkes yerlerine geçti.Toplar gelmeye başladı,Cansu ve Elif liberolarla pas çalışması yapıyordu,İlkin ve Derya sırayla smaç çalışıyor;Ebrar ve Zehra ise sırayla smaç ve blok çalışması yapıyordu.Biz de Eda Ablayla bi yandan sohbet edip bi yandan çalışma yapıyorduk.

Eda Abla ve Ebrar yorulduklarını söyleyip birlikte tribünlere yürümeye başladılar.Zehra yanıma geldi ve 'Birlikte çalışmaya devam edelim mi?' dedi.

İlk başta şaşırmış sonrada sevinmiştim sohbet etme şansımız olacaktı.

Zehra donup kaldığımı fark edince iyi misin diye sormuştu. Kafamı evet diye sallayıp olur deyip çalışmayı kabul etmiştim.

Bir yandan çalışıp bir yandan sohbet ediyorduk. İkimizde yorulmuştuk. Ebrarların yanına gidelim mi diye soracak iken Hande Zehrayı çağırınca Zehra bana görüşürüz diyip gitmişti bende Eda ablanın yanına doğru ilerledim.

Eda Abla ve Ebrar hararetli hararetli konuşuyorlardı.Ben gelip Ebrar'ın yanına oturdum sustuklarını fark edince özel bir şeydir belki diye tam kalkarken Ebrar seslendi.

"Milee gel gel napıyosun nasılsın"

Sanırım sustuklarından dolayı kalktığımı anlamıştı.Ama konuşmaya devam ettiğinden dolayı sıkıntı etmedim ve konuşmayı devam ettirdim.

"Çalışırken yoruldum da konuşmak için gelmiştim ama siz özel konuşuyorsanız gidebilirim sıkıntı y-" Sözümü kesmişti.

"Ne özeli Mile ya gel Allah aşkına konuşmamız bitmişti ondan sustuk"

Açıklama yapması hoşuma gitmişti. Peşinden Eda Abla da aynı şeyleri söyleyince oturdum ve konuşmaya dahil oldum.

Sohbet ettikçe Ebrar'ı daha iyi tanıyordum, gerçekten çok cana yakındı ve benim yüzümden mevki değiştirmesine rağmen bana karşı hiçbir şekilde kötü değildi.

Gözüm ileride konuşan Hande ve Zehra ikilisine takılmıştı. Gülerek sohbet ediyorlardı. Yanımda bana seslenen Eda abla ile bakışlarımı çekmiştim ve Eda ablaya yöneltmiştim.

"Mile nasıl alıştın mı takıma ilk gün evet ama ilk izlenimler her zaman doğrudur."

Haklıydı ilk izlenimler hep doğru oluyordu ve benim bu takım hakkında tek düşüncem çok iyi işler başaracak olmamızdı.

Hepsini çok sevmiştim en çokta onunla aynı yerde vakit geçirecek olmamız heyecan veriyordu.

"Bunu öylesine söylemiyorum gerçekten hepinizi çok sevdim ve çok şeyler başaracağız hissediyorum."

İkisi de yüzüme bakıp gülümsemişti Ebrar da omzuma elini götürüp sıkmıştı.

Bakışlarımız birleşip takılı kaldığında ileriden ıslık sesi duymuş gözlerimi çekip oraya bakmıştım.

Like it doesn't exist