Divergence

120 17 6
                                    

Mile'den

Beni gerçekten mutlu eden şey takımda olmam mıydı,onun olduğu takımda olmam mıydı?

Bilmiyorum.

Ebrar'dan bakışlarımı çekip ıslık sesinin geldiği yere baktım.

Islık çalan Zehraydı.

Yanımıza geldi ve ne konuştuğumuzu sordu.Eda Abla benim takım hakkındaki ilk izlenimini sorduğunu söyledi ve Zehra bana baktı.

"Ee Mile gerçekten sevdin mi bizim takımı?"

Sevmiştim,sevmiştim..

"Evet burada olmaktan mutluyum çok güzel işler başaracağımıza kalpten inanıyorum"

Zehranın benim cevabımla mutlu olduğu gözlerinden okunuyordu.

Verdiğim cevapla Ebrar kolunu omzuma attı ve başaracağız tabii diyerek güldü.O bana bakarak gülümseyince ben de ona gülümsedim,bana olan bakışları farklıydı, mutluydu.

Zehra bu anı fark etmiş olmalıydı ki hemen gülerek müdahale etti

"Oo Eda Abla görüyo musuun takımın ilk shipi çıktı bilee"

Zehranın söylediği şeyle refleks olarak ayağa kalktım.Ebrar çok şaşırmıştı fakat yüzünde bi tebessüm vardı.

"Zehra saçmalama ya ne shipi ya bak gülüyo bi de hoş değil yapma bir daha olmasın lütfen"

Zehra verdiğim bu tepkiyle daha çok gülmeye başlamıştı.Eda Ablaysa yüzünde küçük bi tebessümle bizi izlemeye devam ediyordu.

"Aaşıksınııız dırıırı aşıksınııız dırırıı"

Ebrara döndüm ve müdahale et dercesine bakışlar attım ama o hala tebessüm ederek oturuyordu.Bu beni daha çok sinirlendirdi ve istemsizce  ne yapmaya çalışıyorsunuz diye bağırdım ve çalışmaya devam etmek için hızlı adımlarla aletlerin yanına doğru yürüdüm.

Bir yandan çalışıyor bi yandansa aklımdaki düşüncelerle boğuşuyordum.Ya yanlış anlaşıldıysam düşüncesini bir türlü atamamıştım.Ta ki onu çalışmaya devam ederken görene kadar..

Ağırlık çalışıyordu.Elindeki ağırlığı kaldırıp indirirken kolları titriyor ama gözlerindeki başarma isteği her halinden belli oluyordu.Çalışması bittiğinde yanında çalışmaya devam eden Aslıyla konuşmaya başladı ve konuşma esnasında gülümsedi.Tam o esnada gözlerimiz buluştu..

Çok güzel gülüyordu..

Gülerken gözlerinin içi parlıyordu..

Ona bakmaya devam ederken yanıma Ebrar geldi ve konuşabilir miyiz diye sordu.Tabi diye cevap verdim ve Ebrar yanıma oturdu.Ebrar konuşmaya başlamadan önce son kez ona baktım.

Bakmamla beraber göz göze gelmiştik..

Bakışlarımı ondan çekip Ebrara yönelttim ve dinlemeye başladın fakat

hala beni izlediğini hissedebiliyordum.

I'm gonna fly like a bird through the night, feel my tears as they dry

Chandelier Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin