Durmak Yok Yola Devam

~2.bölüm "Teklif"

Helloooo nasılsınız? Ben çok iyiyim çünkü yaz tatiliiiiii Sizde iyisiniz dimi?

Biraz bu bölüm geç geldi kusura bakmayın . Mağlesef bu erişim engeli yüzünden oldu.

Neyse tadımız kaçmasın.

Önceki bölüm nasıldı?

Bu ilk bölümler bi tık sıkıcı ama yakında çok eğlenceli aynı zamandada hüzünlü bölümler gelicek.

Yazım hataları varsa görmezden gelin lütfen.

İyi okumalar ️❤️❤️

~❤️🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍~

Telefondaki isme bakınca yutkundum.

Telefonda bana gönderilen adrese giderken o aşırı zeki Rüzgar isimli şahıs bisikletime takip cihazı koymuştu. Tabi benden hiç kaçarmı tabiki hemen fark ettim. Cihazı bir eskici arabasına taktım. Onları uyarmıştım böyle basit numaraların bende işlemediğini . Ama ben kime ne anlatmaya çalışıyorumki.

~❤️🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍~

~ RÜZGAR BULUT ANLATIMIYLA~

Linda dan sonra Arda da bisikletine binip gitti sadece Linda'nın bisikletine cihaz yerleştirebilmiştim . Telefonu çıkarıp baktığımda cihazın hala hareket halinde olduğunu gördüm. Gerçekten şaşırdım çünkü Linda'nın hemen fark ediceğini düşünmüştüm.

Arabama binip cihazın konumunu açtım ve arabayı sürmeye başladım.

Aynı zamanda ilk karşılaşmamızı düşündüm. Farklı bakıyodu sanki zaten tanıyo gibiydi. Özellikle ismimi söylediğimdeki tavrı beni zaten tanımışta iyice emin olmuş gibiydi. Ama sonra hemen eski hale dönmüştü.

Ama sorun şu ki ben onunla ne daha önce tanıştım nede önceden gördüm. Eğer böyle bişey olsaydı unutmazdım. Eminim.

Bu düşünceyi bi kenara bıraktım.

Bir yandan cihazı takip ederken aklıma Arda'nın gitmeden önceki tavsiyesi geldi.

Bana "Eğer onu ikna etmek istiyosan ki istiyosun. Bu durumda
onun avatajı olmalı o kendi yararına olmayan hiç bir işe girmez . Bir teklif gibi düşün ama ona güzel bir çıkar sağlamalı. Bu sözlerimi güzelce düşün." Diyip gitmişti.

Ama bu işten nasıl bir çıkar sağlayabilirdi ki? Hiçbir fikrim olmadığı için bunu Sinan beye sormaya karar verdim çünkü onu ,onları iyi tanıyo gibiydi.

Neyse.

Cihaz ağır harektlerle ama hiç durmadan devam ediyordu baya yaklaşmıştım cihaza. Etrafa bakındım bisikleti görmek için ama hiç bir yerde görünmüyordu. Telefona baktığımda çok yakinlarda olduğunu gösteriyordu ama hala yavaşta olsa haraket ettiği için uzaklaşıyordu arabayı kenara park ettikten sonra arabadan indim. Telefonuda almayi unutmadım tabiki.

Etrafa şöyle bir göz attığımda baya fakir bir mahhalleyedi burası. Bu duruma pek şaşırmadım çünkü ajanlar genelde ya böyle yerlerden yada yetimhanelerden toplanırdı.

Ben de dahil.

Elimde telefonda gösterilen yere gelmiştim.
Normal şartlarda şuan bisiklettin görüş açıma girmiş olması gerekiyordu ama etrafta birkaç eski bina ve bir eskici arabası vardı.

Eskici arabasını hareket ettiği gibi cihazda hareket etti.

Siktir. Bunu nasıl anlamadım.

İçimden bildiģim bütün küfürleri ettim. Hatta sesli bile söylemiş olabilirimki balkondaki bir kaç teyze bana kınayıcı bir bakış atıyolardı.