"Δεν το πιστεύω!" Φωναζει η Αμπέρ. Τι περίεργο.
"Με έθεσες υπό περιορισμό! Λες και θα με συλλαμβαναν! Το ίδιο έκανες στον γιο μου! Στο καμάρι μου! Στο σπλάχνο μου!" Γκρινιάζει και απορω λιγάκι.
Για τον Νεθάνιελ μιλάει έτσι?
Αυτή αυτόν δεν τον έλεγε αδιάφορο?
"Και τώρα μαθαίνω ότι κάλεσες την Γκρέις στο παλάτι? Στην γιορτή? Στην γιορτή που ο παππούς σου έκλεψε την εξουσία από τον προ παππου μου?" Με ρωτάει και την κοιτάζω εκνευρισμένος.
"Δεν την έκλεψε. Έγινε η μάχη. Κέρδισε ο παππούς μου. Τέλος ιστορίας. Επίσης δεν σε συμφέρει να αρχίσουμε να λέμε ποιός έχει κλέψει και τι." Της απαντάω.
"Γιατί έρχεται η Γκρέις? Γιατί?" Με ρωτάει και την πλησιάζω επιθετικά.
"Γιατί είναι η κόρη μου και το έχει ανάγκη!" Της φωνάζω και εγώ αυτή την φορά.
"Δεν την θέλω! Η συμφωνία ήταν ότι δεν θα γίνει το πραξικόπημα όμως η Γκρέις θα απομακρυνθεί από το παλάτι και δεν θα ξανά πατήσει το πόδι της εκεί! Το παιδί το δικό μου θα γίνει ο βασιλιάς! Όχι εκείνη βασίλισσα!" Φωνάζει και απλά απομακρύνομαι πριν κάνω κάτι που δεν πρέπει.
"Η Γκρέις έχει απομακρυνθεί από το παλάτι. Έρχεται όμως οποτε θέλει. Τόσα χρόνια... Απλά... Δεν ήθελε να έρθει." Λέω και χαμογελάω λιγάκι.
Είμαι πολύ χαρούμενος σήμερα. Θα έρθει η κόρη μου και θα κάτσουμε μαζί στο ίδιο τραπέζι.
Θα είναι κοντά μου.
Βέβαια ο Τσαρλς από την Αγγλία έχει στείλει ο ίδιος την φρουρά για να την προστατευσει...
Όμως δεν έχει σημασία αυτό. Έρχεται στο παλάτι μετά από πολλά χρόνια... Και δεν έρχεται αναίσθητη επειδή είχε κάποιο τραυματισμό.
Σε λίγες εβδομάδες έχει και τα γενέθλια της... Έρχονται και τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά...
Μακάρι να έρθει και εκείνες τις μέρες στο παλάτι...
Να περάσουμε ξανά μαζί αυτές τις μέρες...
Δεν με νοιάζει τι θέλει η Αμπέρ. Η Γκρέις μου έχει μια θέση στο παλάτι...
"Είναι και μια ευκαιρία ο Μπράντον να γνωρίσει την αδελφή του." Σχολιάζω και νομίζω ότι βλέπω τα νευρα της να διαγράφουν στο πρόσωπο της.
Ναι...
Σήμερα είναι μια όμορφη μέρα...
"Δεν υπάρχει περίπτωση!" Φωνάζει και χαμογελαστός γυρνάω και την κοιτάζω.
YOU ARE READING
The exiled queen
Fantasy"Με εξόρισες, δολοφόνησες την μητέρα μου και μου έκλεψες τους τίτλους μου... Όμως όπως θα λένε όλα τα basic τραγούδια στο μέλλον, what doesn't kill you makes you stronger."
