The exiled queen

I can feel flames on my skin...

Grace POV

Προσπαθώ να ελευθερώσω τον εαυτό μου όμως δεν μπορώ με τίποτα...

Έχουν δέσει τα χέρια μου με σκοινιά υπερβολικά σφιχτά και πονάω μόνο που κουνιέμαι...

Θα με σκοτώσουν...

Έχουν σκοπό να με σκοτώσουν...

Δεν θέλω να πεθάνω... Δεν πρέπει να πεθάνω...

Δεν γίνεται να πεθάνω ενώ... Δεν έχω ζήσει τίποτα...

Δεν έχω πάρει τίποτα από όσα μου ανήκουν πίσω...

Δεν έχω κάνει τίποτα για να αποκαταστησω το όνομα της μητέρας μου...

Δεν πρέπει να πεθάνω ότι και να γίνει...

Νιώθω... Κάποια... Άμαξα λογικά η οποία με μεταφέρει κάπου να σταματάει και πραγματικά απορώ που μπορεί να είμαστε.

Το μπαούλο ανοίγει και βλέπω έναν... Έναν άνδρα... Ένας από τους φρουρούς μου να με κοιτάζει χαμογελαστός.

"Γεια σου πριγκίπισσα..." Κοροϊδευει και εγώ γκρινιάζω. Τότε εκείνος με βγάζει από το μπαούλο και με πετάει στο χιόνι με αποτέλεσμα να... Να βραχεί το νυχτικό μου... Το λευκό μου νυχτικό... Το οποίο έχει ανέβει και... Και να φαίνονται οι γάμπες μου...

"Ωραίο τσουλάκι είσαι και εσυ..." Μου λέει και γκρινιάζω κάνοντας τον να γελάσει. Τότε παίρνει χιόνι και το ρίχνει πάνω μου με αποτέλεσμα όχι μόνο να κρυώσω αλλά και να βραχω... Ολόκληρη...

"Σεμπάστιαν σταμάτα τις βλακείες και φερ την. Έχει αρχίσει να χιονίζει υπερβολικά πολύ και δεν θα καταφέρουμε να φτάσουμε πριν ξημερώσει..." Του λέει ένας άλλος τελείως άγνωστος άνδρας και τότε ο βλάκας ο Σεμπάστιαν με πιάνει από την μέση και με σηκώνει στην αγκαλιά του.

"Έχουμε ταξιδάκι μέσα στο δάσος..." Μου λέει και τότε με πιάνει ο άγνωστος άνδρας στην αγκαλιά του πάνω στο άλογο του.

Τον παρατηρώ... Είναι... Σχετικά... Μεγάλος σε ηλικία. Μάλλον στην ηλικία του πατέρα μου... Έχει μαυρα μαλλια, σκούρα μαύρα μάτια και μουσια μερικών ημερών.

"Μη με κοιτάζεις έτσι μικρή. Κάτσε ήσυχη μη πέσεις από το άλογο γιατί θα σκοτωθείς." Μου λέει και τότε χαμηλώνω το βλέμμα μου και βλέπω ότι... Διαφανίζεται... Το στήθος μου...

Βράχηκε το νυχτικό μου και τώρα... Φαίνεται το... Το στήθος μου... Και ένας άνδρας... Το κοιτάζει.

Θεέ μου συγχώρα με...

"Σεμπάστιαν φέρε μου την κουβέρτα..." Λέει ο άγνωστος άνδρας καταλαβαίνοντας λογικά την ταραχή μου.