Görselde kucuk Melek'imiz. :)
Sessizlik icerisinde televizyonda hic bilmedigim bir diziyi izlerken yan gözle ev halkina baktim. Hepsi sessizce televizyon izliyorlardi benim gibi. Murat amca bile sikilmamisti bu diziyi izlemekten. Anlasilan herkes tarafindan sevilen bir diziydi bu. Gözum tam yanimda oturan ve beni izledigini hissettigim Vural'a kayarken gercekten izlenildigimi fark ederek ne yapacagimi bilemez bir sekilde gulumsedim. Cok kisa suren bu bakismamiz benim gözlerimi kacirarak tekrar televizyona bakmaya baslamamla sonlanmis, hangi ara tuttugumu fark etmedigim nefesimi disariya birakmami saglamisti. Aslinda cok klise bir diziydi izledigimiz bu dizi. Benim "Dizi kurgula." dendiginde ilk aklima gelecek turden bir diziydi ama yine de bu gercekten sikilmami saglamiyordu sebebini bilmedigim bir sekilde. Belki de gercek bir aileyle televizyon karsisinda dizi izlemeyi özlememden kaynaklaniyordu bu rahatligim...
"Eger bu sıkıcı diziden sen de sıkıldıysan bahceye cikabiliriz?
Kulagimin sadece birkac santim uzaginda hissetttigim sicak nefesle urpermis ve yavas hareketlerle Vural'a dönmustum. Onun bu kadar yakinimda oldugunu hissetmek heyecanlanmama sebep oluyordu sebebini bilmeden. Ahh.. Sebebi zaten belliydi zaten! Ilk defa yeni tanidigim bir erkek amaci fisildamak dahi olsa yakinimda duruyordu bu kadar...!
Tek kasini kaldirmis, hafif yukari dogru kivrilmis dudaklari ile guzel bir bir sekilde yuzume bakiyordu. Her ne kadar dizi gercekten biraz sikici olsa da bu aile havasini uzun zaman sonra yeni yeni bulmusken uzaklasmak istemiyordum. Zaten bu ortamdan Vural ile beraber bas basa cikmak oldukca garip kacardi.
Bu dusunceyle usulca kafami saga sola salladim. Bu hareketimle dudaklari buzulurken kafa sallayarak tekrar yerinde dikeldi. Gözlerimi ondan ayirarak kafami tekrar televizyona döndurecegim sirada Meltem teyzenin bizi dikizledigini fark ederek utancla gulumsedim. Gözlerinden gecip giden kisa bir anlik duygu degisimini fark etsem de ben daha ne oldugunu cözemeden samimi bir sekilde gulumsemis ve bakislarini Vural ile bulusturmustu. Daha fazla onlar adina dedektif havasina girmeden gözlerimi hizla televizyona cevirdim.
"Kizim, Hilal'e bir esofman ver hadi."
Meltem teyzenin adimi anmasiyla gözlerimi hizla onunla bulusturarak minnettar bir sekilde gulumsedim. Uzerimdekiler gercekten rahatsizdi ama yine de esofmanla gezmek....
"Gerek yoktu aslinda."
Saygi niyetine gerek olmadigini belirttigimde Meltem teyze gözlerini devirerek gulumsedi.
"Ne demek gerek yok kizim? Bu saatte bunlar cok rahatsizlik verici olur. Rahat rahat dolas iste."
Meltem teyzenin dusunceligine tekrar minnettar bir sekilde gulumseyerek ayaga kalkan Sevgi ile ben de ayaklandim.
"Cok dusuncelisiniz, tesekkur ederim."
Gercekten minnettarligim sesime de yansirken Meltem teyze gulumseyerek gözlerini kirpti. Bu göz kirpisi rica ettigini anlatiyordu zaten.
Yukariya dogru ilerlemeye baslayan Sevgi'yi arkasindan takip ederek merdivenleri ciktim. Tuvaletin karsisinda duran kayipi acarak odasi oldugunu anladigim odaya girdiginde pesinden ben de girerek saskinlikla odayi incelemeye basladim. Beyaz renk duvarlarina eslik eden visne curugu renk yatagi ve gardirobu odanin adeta isildamasini sagliyordu. Butun dolaplari ve komidinleri visne curuguydu. Visne curugu renginde uzun dikdortgen dolabi odanin bos sayilabileek kismina yerlestirilmis, uzerine konulan beyaz susler ise o bölumdeki boslugun kapanmasini saglamisti. Odasindaki uzun dikdörtgen, bahceye bakan penceresinin yaninda duran beyaz calisma masasi ve uzerinde duran gri laptopunun dibinde duran birkac kitap, bu masanin acik acik bir calisma masasi oldugunun göstergesiydi. Kitaplarinin bile odaya uyum saglamis havasi vardi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT ARKADASIM
Romance"Hilal?" Kafam egik bir sekilde karsisinda öylece dururken öylesine gucsuzdum ki. Birinin bana guc vermesine ihtiyacim vardi. Ve nedense icimden bir ses onda guven bulacagimi, acimi azaltacagini söyluyordu. Kisa surede alismistim ona. Onun kollarind...
