Bölumu cok uzun zaman sonra yukledigim icin öncelikle hepinizden özur dilerim.
***
"Aldatti beni..." diye fisildadi genc kiz uzerindeki yuku kaldiramiyormuscasina sallanan omuzlarina lanet ederek. Sarildigi bedenin duyduklariyla kaskati kesildigini hissedebiliyordu, ancak bunu umursayacak takati bile kalmamisti ki!
O kizla sevdigi adami dip dipe, dudak dudaga görmenin acisi dinmemisti henuz. Nasıl yapardi bunu kendisine, akli almiyordu. Daha iki gun öncesine kadar kendisini deli gibi sevdigini iddia eden adam, nasil biranda silebilirdi dudaklarindan dudaklarinin izini?
"Ne?" diye fisildadi, hala duyduklarinin sokunu atlatamadigini bariz belli eden puruzlu sesiyle, Hilal. Nasil olurdu? Burak, böyle bir seyi yapacak adam degildi. Eger Burak'i az cok tanimissa, onun Zeynep'ten baskasina bakmayacagini bilirdi. Onun gözlerine baktiginda bile fark edebildigi aski, bir anda silebilecegine inanamadi genc kiz. "Hayatta olmaz..."diye diretti Hilal icten ice. "Burak öyle bir adam degil..."
Dusunduklerine nazaran, sadece "Olmaz..." diyebildi genc kiz titreyen sesiyle. Kendi sesini kendisi bile zor duymusken, kollari arasinda deli gibi aglayan kizin duyup duymadigindan suphe etti bir an icin. Sonra umursamamaya karar verdi. Suan, asla beklemedigi, cözulmeyi bekleyen buyuk bir sorunun ortasindaydi. Ne yapmasi gerektigini kestiremiyor, sadece olanlari kendisini ahtopot misali sarmis kizin anlatabilmesi icin, sakinlesmesini bekliyordu.
Zeynep bir hisimla cekti kizin uzerinden, sardigi kollarini.
"Oldu iste!" diye bagirdi aci cekerken. Olmustu. Burak, yapmisti bunu kendisine!
Kisa surede dostu belledigi kizin da gözleri doldu o anda. Zeynep, gözleri önunde resmen aci cekiyordu ve o bunu neyin engelleyecegini bilemiyordu.
"Ne oldugunu anlat bana..." diye fisildadi Hilal, caresizligini sesine de yansitirken.
Gözunun önunden gitmeyen göruntuler, tekrar usustu Zeynep'in beynine. O an yeni bir hickirik kacti dudaklari arasindan. Gözyaslarina durmaksizin yenileri eklenirken silme gereksiniminde bulunamadi. Öyle ki, o adam icin akan gözyaslarindan nefret etti. Gözyaslarinin sahibi oldugu icin de, kendinden...
"Öpusuyordu Hilal. Gözumun önunde öpusuyorlardi!"
Hilal duyduklariyla, yeniden kaskati kesilirken yutkundu. Burak, baska bir kizla öpusmus muydu yani?
"Kiminle?"diye sorgulamaya devam etti Hilal. Hala inanasi gelmiyordu, Burak'in böyle bir seyi yapacagina.
"Gözde'yle."
Fisiltisi duyulmayacak kadar kisikken yeni bir sok dalgasi yayildi Hilal'in bedenine. Gözde mi demisti?!
"Kuzeni olanindan mi bahsediyorsun?!"diye sordu genc kiz titreyen sesiyle.
Zeynep aciyla kapatti gözlerini. Usul usul kafasini sallarken konustu.
"Yillardir kendisine ilgisi oldugunu söyleyen, ama kendisinin de ona karsi bir ilgisi oldugunu saklayan herifin kuzeninden bahsediyorum. Evet..."
Hilal tekrar ve tekrar yutkundu. Olamazdi. Bunu kendisi bile kaldiramazdi, kaldi ki, Zeynep kaldiracakti. Kisik sesiyle devam etti anlatmaya, Zeynep.
"Gözumun önunde öpustuler Hilal. Belki devami da gelmistir, bilmiyorum. Kuslugumuzun daha ilk gunu, kalkip o kiza gitti, inanabiliyor musun? Ustelik ben hakli olmama ragmen aramizdaki kuslugun sona ermesi icin kalkip evine gitmisken. Ben onsuz iki dakika dahi nefes alamazken, o..."
Devam edemeden yeniden hickiriklara boguldu genc kiz. Hala "Nasil yapar?" diye sorguluyordu kendince.
Demek ki sevmemis...diye dusundu Zeynep.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HAYAT ARKADASIM
Romance"Hilal?" Kafam egik bir sekilde karsisinda öylece dururken öylesine gucsuzdum ki. Birinin bana guc vermesine ihtiyacim vardi. Ve nedense icimden bir ses onda guven bulacagimi, acimi azaltacagini söyluyordu. Kisa surede alismistim ona. Onun kollarind...
