lights out | dream

03

"zolita yemeğimin tadına bakar mısın?"

ash ödevini yapmaya çalışıyordu halen. saat fazlasıyla geç olmuştu. mavi halen bilgisayar başında bir şeyler çiziyor; ryo ezber yapıyordu. diğer herkes ise uykudaydı.

ryo ezber yaparken yavaş yavaş gözleri kapanıyordu, mayışmış, uykusu gelmişti. kağıtların üzerine uzandı. gözleri kapanmıştı. birkaç dakika sonra omzunda bir el hissetti, sanki onu uyandırmaya çalışıyordu. gözlerini açtı, kafasını kaldırdı ve ash'e baktı.

"ash... uyuyabilir miyim lütfen?"

"uyu sevgilim, senin için en iyisi bu zaten."

ryo gülümseyerek karşılık verdi ve oradan kalkıp odalarına doğru ilerledi. ash halen yemek yapıyordu. zolita da onun yanında yiyerek çalışmaya devam ediyordu.

mavi odasından sessizce çıktı,
"şu yaptığıma da bir bakın, ilk defa güzel oldu sanırım."
bilgisayarı elinde zolita ve ash'e gösteriyordu çalışmasını. ardından zolita'nın yanına bıraktı bilgisayarını.
"ben bi lavaboya gidip geleyim sonra yatarım, sizde gecikmeyin."

ash ve zolita onu onaylayarak birbirlerine döndü ve konuşmaya devam ettiler, biri çalışmaya diğeri ise yemeğe ara vermişti. o gece bir şekilde geçti. ash ve zolita geç de olsa uyuyabilmişti.

sabah evde çığlıkla uyandılar.
"şu siktiğimin ödevini silmesen olmazdı değil mi? aptal! sana kim dedi sil diye? suç bende zaten, tek suç bende! değil mi zolita?"

zolita şok olmuştu, sadece mavi'ye bakıp ne olduğunu kestirmeye çalışıyordu.
"mavi neyden bahsediyorsun?"

"zolita salağa yatma, seni şurada gebertmek istiyorum."

poi odasından koşa koşa indi, ve mavi'nin karşısına geçip ne olduğunu sordu.

"hayırdır mavi? ne bağırıp duruyorsun sabahın 8'inde?"

"o arkadaşın 3 ay boyunca üzerinde çalıştığım çalışmayı silmiş, inanabiliyor musun? buna nasıl çalıştığımı hepiniz biliyordunuz!"

ash girdi olayın içine, seslerden oldukça rahatsız olmuş görünüyordu.

"mavi?"

"sende gördün değil mi? beraber sildiniz ve onun suçunu saklamak için susuyorsun!"

"tüm gece beraber sadece sohbet ettik mavi, o bana bakıyor bende ona bakıyordum. o kalemi elinden hiç düşürmedi ve bende kaşığı öyle. ayrıca, zolita'nın yanına koyup gittiğinde geri almadın, ve bizde uyumaya gittik. uyumaya giderken de ne zolita ne de ben dokunmadım bilgisayarına, açık duruyordu belki unutup gelirsin diye. yapma böyle, iki yıldır tanıyoruz hepimiz burda birbirimizi, özellikle zolita'nın yapmayacağını biliyorsun mavi."

"öyleyse, kim yaptı? hangi pislik buna cüret ediyor?"

"bilgisayar sabah kalktığında açık mıydı?"

"evet."

"bıraktığın gibi orda kalmış işte. peki kamerası? ekran kaydı falan?"

"açıktı... bir saniye, özür dilerim ash ve zolita, size suç attığım için. onu bulacağım"

mavi koşar adımlarla bilgisayarının yanına kadar gitti. açtı kayıtları, sesleri. ama ne bir ayak sesi ne bir insan sesi ne de bir görüntü vardı. bilgisayarın kendi kendine sildiğine inanmak istemese, böyle bir şeyin olması mümkün olmadığını düşünse bile ikna olmuştu. kendi kendine silmişti. kaydetme tuşuna basmadığından ve uzun süre böyle kaldığı için bunun olduğunu düşündü. ardından tekrar baştan hepsini yapmaya koyuldu.