Pembe Köşk

Pulada Yaşananlar

Herkes hazırlanmak için odalarına çekilmişti.Ayrıca ev halkının çoğunun gitmesi üzerine ev sessizliğin dipsiz kuyularına gömülmüş gibiydi.

Zira ev halkının çoğu gitmiş tek gürültü çıkaranlar hizmetçilerin temizlik telaşlarıydı.Miris ve İrena ne giyeceklerini tartışırlarken dolaplarını kurcalıyorlardı.Miris uygun bir kıyafet buldu.

"İrena, bak bu nasıl?"

Elinde bordoya yaklaşan tonda kırmızı bu elbise diz kapağına gelen eteği ve kol askısıyla düz işlemesiz ve hoş bir görünüm veriyordu.

"Güzelmiş ya, tam istediğin gibi.Ben ne giyeceğim ki?"

"Sende mavili mavili giyin.Baksana şuna ne kadar güzel?"

Eliyle işaret ettiği kıyafet gök mavisi renginde bel dekolteli çok uzun bir elbiseydi.

"Hmm, hoşuma gitti rengi ama beli fazla açık değil mi?"

Miris birdaha bakınca o da dekolteyi abartılı buldu.Fakat yılmadan yine benzer bir tonda bir gömlek ve altına kot pantolon önerdi.

İrena da beğenerek giydi.Biraz da ufak makyaj dokunuşlarının ardından hazırlardı.

Kapıya çıktıklarında karşılarında Zoran duruyordu.Miris hemen ağzını açtı:

"Sen napıyorsun odamızın önünde?"

Zoran biraz korku ve heyecanla konuştu.

"Tam hazır mısınız diye kapınızı tıklatacaktım siz açtınız sizi bekliyorduk."

Miris gözünü kısıp Zoran'ı süzdü.Ardında devam ederek merdivenlerden aşağı indi.İrena yukarda Zoranla nereye gideceklerini konuşurken, Tina ile Miris gözgöze geldi.

Tina gözüne, göz kalemi ve far sürmüştü.Onun dışında kuruyan dudaklarına sürdüğü parlatan bir nemlendirici de resmen ışıkta ayna gibi yansıyordu.

Mirisle gözgöze geldiklerinde Miris sinsice sırıttı.Sessizce "varoş" dedi.

Tina, Miris'e dönüp,

"Bir şey mi dedin?" Dedi.

Miris kafasını iki yana sallayarak hayır dedi.

Tina üzerindeki lacivert kıyafeti çekiştirirken, Miris saçlarıyla oynuyordu.O sırada yukardan gelen sesler gotgide yakınlaşıyordu.

Ve sonunda seslerin sahibi İrena ve Zoran da aşağı teşrif edebilmişlerdi.

Çok hararetli şekilde konuşuyorlardı.

"Zoran, orası olmaz önce Lyubjiar'a gidelim."

Lyubjiar, Puladaki bir alışveriş merkezinin ismiydi.

"Hayır İrena! Çok sıkıcısınız sadece kafanızı alışverişten kaldırıp biraz başka şeylere odaklanın."

İrena göz deviriyordu.

"Giyecek bir şeyimiz yok be!"

Zoran hayrete düştü.

"Odanızda ki kıyafet sayısı benim hayatım boyunca giydiğim kıyafet sayısıyla aynı"

Miris güldü ve uzaktan seslendi.

"Abartma Zoran, ayrıca bu bizim seçtiğimiz kıyafetler değil burada eskiden beridir olan kıyafetler hem.bu kıyafet seçimleri benim zevkime uymuyor."

Zoranda güldü.

"Vah size kıyamam ne kadar kıyafetsiz kalmışsınız.Hangi mağazayı satın alacaksınız acaba korkuyorum"