Szykuj pięści

"Rozdział 10 - Zaczymie"

Policja przeszukiwała lasy od kilku dni, ale nie mogła znaleźć Piotra. Był zbyt sprytny i znał okolicę. Ukrywał się w gęstym lesie i unikał dróg.

Ale policja nie poddała się. Przesłuchali mieszkańców okolicznych wiosek i w końcu otrzymali wskazówkę, która doprowadziła ich do kryjówki Piotra.

Był ukryty w opuszczonej chacie głęboko w lesie. Policja otoczyła chatę i wezwała Piotra do poddania się.

Policjant: Piotrze, wyjdź z chaty z rękami do góry!

Piotr wiedział, że nie ma dokąd uciec. Wyszedł z chaty z rękami do góry.

Policjant: Jesteś aresztowany za napaść i groźby karalne.

Piotr nie stawiał oporu. Został zabrany na posterunek i przesłuchany. Przyznał się do swoich zbrodni.

Policjant: Dlaczego to zrobiłeś, Piotrze?

Piotr: (wzdychając) Byłem zazdrosny. Nie mogłem znieść myśli, że Ewa jest z kimś innym.

Policjant: To nie usprawiedliwia twojego zachowania.

Piotr został oskarżony o swoje zbrodnie i osadzony w areszcie. Dziewczyny były bezpieczne. Mogły wrócić do domu i żyć normalnie.

Były wdzięczne Janowi za pomoc. Wiedziały, że bez niego mogłoby się to skończyć znacznie gorzej.

Ewa: (do Jana) Jesteśmy ci tak wdzięczne.

Jan: (uśmiechając się) Nie ma za co. Cieszę się, że mogłem pomóc.

Jan został bohaterem. Ocalił życie pięciu dziewczyn.

Po aresztowaniu Piotra dziewczyny mogły w końcu odetchnąć z ulgą. Wróciły do domu i starały się wrócić do normalnego życia.

Ale nie było to łatwe. Nadal były przestraszone i podejrzliwe. Bały się, że Piotr jakoś ucieknie z więzienia i przyjdzie się na nich zemścić.

Jan starał się je wspierać jak tylko mógł. Odwiedzał je regularnie, rozmawiał z nimi i zapewniał, że są bezpieczne.

Jan: (do dziewczyn) Nie martwcie się. Piotr jest już za kratkami. Nie może wam zrobić krzywdy.

Ewa: (zaniepokojona) Ale co jeśli ucieknie?

Jan: (uspokajająco) Nie ucieknie. Więzienie, w którym jest przetrzymywany, jest bardzo dobrze strzeżone.

Dziewczyny starały się wierzyć Janowi, ale nadal były niespokojne.