Üvey Abim~ AhFer [Devam Ediyor]

7. Bölüm: Düğün🥀

Bölümden önce küçük bir açıklama!
Ahmet ve Feride'nin arasında ne geçti bilmiyorum, neden birlikte oldukları bütün instagram postlarını ve tiktok videolarını sildiklerini falan. Şunu belirtmek isterim, ikisininde sevgilisi olsa ben yine vazgeçmem Ahferden. Ben bu yola bir kere çıktım, dönmeye niyetim yok. Üzgünüm, kırgınım, ama umudum var. Açıklamayı duyar duymaz kalbim paramparça oldu evet, ama ister sevgililerini getirip "Bakın AhFer yok!" deseler bile ben vazgeçmeyeceğim. Çünkü biliyorum, ikiside birbirini çok seviyor, arkadaş olarak değil. Sadece bunu anlamıyorlar. Bence bir gün gerçekten anlayacaklar, bundan eminim. Vazgeçenler, her şeyi bitirenler bizden değildir! Beni dinlediğiniz için teşekkür ederim. Dilerseniz bölüme geçelim. Keyifli okumalar✨

Kafasını tutarak daha fazla dayanamadan dudağına yapışmıştım. Bu yaptığıma bende anlam veremiyordum, ama gerçekten büyüleyici bir güzelliğe sahipti. Bu güne kadar çok kadın gördüm, ancak o, estetiksiz ve sadece doğal güzelliği ile etkileyiciydi.

Daha da şaşırdığım ise karşılık vermesiydi. Başkası olsa itip tokat atardı, gerçi aynı performansı Feride'den de beklemiyor değildim. Buna daha çok etkilenerek farkında olmadan sertçe öpmeye başlamıştım.

Bu güne kadar, eski sevgilim dahilinde herhangi bir kadına bu kadar bağlandığımı hatırlamıyordum, ve neden bu kıza bu kadar bağlandığımı da anlamıyordum.

Eğer böyle devam etseydik işler fazla ileriye gidebilir korkusu ile ikimizde geri çekildik.

"Biz az önce ne yaşadık?"

"Ufak duygu alevlenmeleri diyelim kırmızı limon:)"

Demiştim sırıtarak, o ise şaşkınlık içeren bakışlarını benden ayırmamaya niyetliydi.

"Ama sen benim abimsin?"

"Off güzelim çık artık o çerçeveden, ben adı üstünde ÜVEY abinim"

Üvey kelimesini bastırarak söylediğimde, "Ne imma ediyorsun?" demişti, cevaben "Boşver be kırmızı limon:)" diyerek ikimizde arabadan indik. Sonuçta biraz düşünmemiz gereken bir konuydu, zamana ihtiyaç vardı.

Feride'den:

Az önce yaşananlara anlam kazandırmaya çalışıyordum. Beni öpmesine, karşılık vermeme...

Ben nedensizce ilk defa bir adama bu kadar fazla bağlanmıştım. Sebebini bende bilmesemde. Gözlerinde gömülüydüm adeta, derin bakışları ile kalp yakıcıydı.

‹Kırmızı Limon› lafına özellikle bayılıyordum, ancak içinde saklı gizli anlamı halâ çözememiştim.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp, Aysude'nin evinin önüne gelmiştik. Kapıyı çaldıktan sonra açıldığında, önümde duran ağlayan Aysude'ye sıkıca sarılmıştım. İçeride Cemre oturuyordu.