Artık herşeye tekrar yeniden başlamanın zamanıydı. Gitar çalmaya,spor yapmaya başlamıştım bir sürü kitap okuyor, tarih hakkında araştırmalar yapıyordum. İyi gelmişti bunlar bana kendimi hobilerime odaklamak herşeyden uzaklaşmak iyi gelmişti ama bir yanım azmanı yani Can'ı unutmuyordu en ufak şeyde onunla yaşadığımız şeyler geliyordu aklıma üzüyordu beni, bu defa daha çok kitap okuyordum kafamdaki düşünceleri dağıtmak sesleri susturmak için bir nevi kendimi öyle avutuyordum. İnancım kalmamıştı hiçbir şeye arkadaşlarımın sorunlarına gülüp geçiyordum yaşadıklarımı yaşamasam belki beni üzen şeylerde bunlar olurdu diyip onlara özeniyordum onlar adınada mutlu oluyordum açıkçası hayatın gerçeklerini görmedikleri için keşke bende onlar gibi olabilseydim ne kadar güzel olurdu onları kıskanırdım hatta aileleriyle birlikte yaptıklarını anlattıklarında keşke bende onlar gibi olabilseydim diyordum. Geçmişim hiçbir zaman peşimi bırakmıyor en ufak şeyde,en ufak mutlu olduğum anda hemen kendini hatırlatıyordu belkide benimde sınavım buydu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aramızda Kalsın !
Non-FictionMerhaba ben NZ veya siz bana kahveli pamuk şeker diyin eğer bu sayfaları şuan okuyorsan,okumaya karar verdiysen veya denk geldiysen hiç düşünmeden oku çünkü bu sana bir işaret muhtemelen seninle hayatlarımız benziyor.Okuyacağınız sayfalar tamamen ge...
