Karanlıktaki Işık / harry potter x reader

3.21✧˖°.Kocaman, Simsiyah ve Çok Kirli꩜.ᐟ

Y/n pov

Y/n, Hermione, Harry ve Ron akşam yemeğinden hemen sonra üstlerine pelerini geçirip Hagrid'in kulübesine gittiler.

Hagrid'in kulübesine girdiklerinde koca adam aynı ne yapacağını bilmeyen bir çocuk gibi görünüyordu. Ağlamıyordu, daha çok çaresiz görünüyordu.

"Çay ister misiniz?" diye sordu Hagrid.

"Sen otur Hagrid, ben hallederim." dedi Hermione hemen. "Şahgaga nerede?" sordu tereddütle.

"Bal kabağı tarhımda bağlı duruyor..." dedi Hagrid durgun bir sesle.

Y/n Hagrid'in yanına oturdu, "Kimsenin yapabileceği bir şey yok mu?"

"Hayır yok," dedi Hagrid. "Dumbledore bile denedi. Ama komitenin kararını geçersiz kılacak gücü yok... Fakat o da burada olucak, yanımda olucak. Şey olurken..."

"Bizde yanında olacağız Hagrid," diye başladı konuşmaya Hermione, hıçkırıklarını tutmaya çalışırken.

"Katiyen hayır," dedi Hagrid hemen. "Siz bunu izlemiceksiniz, şatoda kalacaksınız."

Şimdi Hermione'nin yüzünden aşağı sesiz gözyaşları süzülüyordu. Ama çayla uğraşarak onları Hagrid'den sakladı. Sonra tam sürahiyi doldurmak için eline süt şişesini almıştı ki, küçük bir çığlık attı.

"Ron! İnanamıyorum! Scabbers bu!"

"Neden bahsediyorsun sen?"

Ron süt sürahisini Hermione'nin elinden aldım ve Scabbers'ı oradan çıkardı. Hayvana şaşkınlıkla bakıyordu, "Scabbers, hayattasın!?"

"Hey!" dedi Y/n. Pencereden Dumbledore, Cornelius Fudge, yaşlı komite üyesi ve cellat'tın geldiğini görmüştü. "Gitmeliyiz, geliyorlar!"

Dördü hemen Hagrid'in arka kapısından çıktılar ve pelerini üzerlerine örttüler. Yavaşça kaleye doğru yürümeye başladılar. Hagrid'in bal kabağı tarhını göremeyecek kadar uzaklaşmışlardı şimdi.

Ron'un faresi durmadan kaçmaya çalışıyordu, Scabbers'ı cebine tıktığında bir baltanın havayı yarmasının ve darbesinin sesini duydular.

Hermione sendeledi ve Y/n ayakta kalabilmek için Harry'e tutunması gerekti.

"Yaptılar..." diye fısıldadı Y/n.

"İ-inanamıyorum — yaptılar!" diye tekrarladı Hermione.

Dördü görünmezlik pelerinin altında öylece durdular. Batan güneşin son ışığı tüm araziyi kanlı bir ışıkla bulamıştı.

"Scabbers uslu dur!" diye mırıldandı Ron faresine. Ama fare uslu durmadı.

Scabbers Ron'un işaret parmağını ısırdı ve onun ellerinden kurtularak hemen kaçmaya başladı. Ron daha arkadaşları onu durduramadan pelerinin altından çıktı ve fareyi kovalamaya başladı.

"Ron!" diye bağırdı Hermione.

Y/n, Hermione ve Harry, Ron'un ardından koşar adım, pelerinin altında, gittiler.

Ron, Scabbers'ı Şamarcı Söğüte doğru takip etti ve en sonunda yakaladı.

Hermione pelerini aralayarak, "Ron, şu lanet olası pelerinin altına gel! Dumbl—"

Sözü Ron'un çığlığı ile kesilmişti. Y/n arkasına baktı.

Kocaman, simsiyah ve çok kirli görünen bir köpek onlara doğru koşuyordu. Kızın kafası kadar pençeleri, asalarının uzunluğu kadar dişleri vardı.