අයියටත් හිතින් බැන බැන සාලෙට ගියපු මම දොර ළඟ හිටපු කෙනාව දැකලා බ්‍රේක් ගැහුවේ පුදුම හිතුන නිසා.. මෙයා ඇයි මෙහේ.. එතකොට අයියගෙ බොස් මෙයාද.. ඒත් කොහොමද එහෙම උනේ..
තුශ්නිම්භූත වෙලා වගේ මම දොරකඩ ළඟ හිටපු මනුස්සයා දිහා බලාගෙන හිටියා.. නිකමටවත් මම හිතුවේ නෑ මෙහෙම දෙයක්.. අද වෙන්නෙම මහ අමුතු දේවල්මයි.. ඔව් ඇවිත් හිටිය අයියගේ බොස් වෙන කවුරුත් නෙවෙයි අද උදේ ශොප් එකේදි හම්බවුන අර අමුතු මනුස්සයා..
මම කන්න වගේ ඒ මනුස්සයා දිහා බලන් හිටියේ මේ වෙන්නේ මොකක්ද කියලා කල්පනා කර කර.. ඔලුව කැක්කුම නිසා ගෙදර ආවට මොකද දැන් නම් ඔලුව කැක්කුම ඩබල් වෙන සීන් එකක් තියෙන්නෙ.. කවුද හිතුවේ මේ අමුතු මනුස්සයා අපේ ගෙදරට එයි කියලා..
"මම ඇතුලට එන්නද.."
මම කතාවක් නැති නිසාද කොහෙද ආගන්තුකයා මගෙන් එහෙම ඇහුවේ මම හෙමින් ඔලුව උඩ පහල හොලවලා ඇතුළට එන්න ඉඩ දෙද්දි..
"ම්.. මේක ඔයාට.."
"මට..? "
උදේ ශොප් එකට ඇවිත් මටම කියලා හදවගත්ත මල් බොකේ එක මගේ අතට දෙනගමන් ආගන්තුකයා එහෙම කිව්වේ හරි ලස්සන හිනාවකින් මූණ පුරෝගෙන.. ඒ හිනාව. ආආආහ් මොකක්ද මට මේ වෙන්නේ.. ගැහෙන්න එපා බන් ඔහොම ගැලවිලා බිම වැටුනම තව හොයපන්කෝ හදවතකුත්. එතකොට මේක ගත්තේ අපේ ගෙදරට දෙන්නද.. ඒත් අයියට ගෙනාපු එක මම ගන්න එක හරි නෑනේ..
"අයියට නෙවෙයි මේක ඔයාට ගත්තේ.."
"අහ්.."
හිතින් හිතපු දේ ඇහිලා වගේ ඒ මනුස්සයා මල් ටිකත් දික් කරගෙන මගේ දිහා බලන් එහෙම කිව්වා.. ඒත් මට ඇයි මල්.. හරි මෙහෙමයි අපි හැමෝම මල් වලට කැමතියි තමයි.. මමත් ආසයි මට කාගෙන්හරි මලක් ලැබෙනවට.. මේ අවුරුදු විසිහතරටම මට මෙහෙම මලක් ලැබිලා නෑ කාගෙන්වත්.. මේ තමයි පළවෙනිම වතාව එහෙම මලක් හම්බවුන.. ඒකත් මලක් නෙවෙයි මල් ගොඩක්..
"ගන්න. මේක මම ගත්තේ ඔයාට.."
"ත්..තැන්කියු.."
YOU ARE READING
ආශ්චර්‍යය ||| Ongoing ||| Sinhala BL
Não Ficção🖤__PLEASE REMEMBER ME SEASON 2__🖤 "ඇයි තමුසේ මගේ පස්සෙන් මෙහෙම එන්නේ ආහ්.. ඇයි මෙහෙම වදයක් වෙන්නේ.." "හැම ආත්මෙකම හොයන් එන්න කියලා දැන් ඔහොම කියන එක සාධාරණද ආශු.. වදයක් නම් ඇයි හැම ආත්මෙකම ඔයාව හොයාගෙන එන්න කිව්වේ.." "මොකක්ද.. මම කවද්ද තමුන්ට එහෙම...
