Chapter 23: Girl Talk.
Allison’s POV
Nandito na kami sa bahay ng classmate namin na si Leanne. Despedida nya kasi. Sayang nga kasi ilang araw na rin naman ay Graduation na pero di na sya aabot. Pupunta lang naman syang San Francisco para dun na magtuloy ng studies nya. We’re not close pero dahil sa classmate nya ko, invited. Si James? Bahala sya. Sabi ko kasi sa kanila na may bisita sya so hindi makakaattend. Sinadya ko yun kasi BADTRiP ako sa kanya AT AYOKO SYANG MAKASAMA.
NAAASAR AKO!
“Huy, ano ba? Kanina ka pa tulala dyan, ah?” si Shantal. Tumingin lang ako sa kanya. Ba’t ganito? Biglang nanlambot yung pakiramdam ko. Parang… parang… gusto kong umiyak. “Si Kyle ba?”
“Ang sakit, eh. Alam mo yun? Masaya na kami, eh. Tapos ganito. May darating. May eepal. May sisingit. May ibang babae.” Sabi ko na naluluha na.
“Girl, wala tayong magagawa dyan. Love without troubles && heartaches is NOTHiNG. It’s a trial. Kailangan mong maging matatag.”
Tama s’ya. Dapat akong maging matatag. Pero, iba, eh. Kinakabahan ako.
“Sa tingin ko, tama ka.”
“Wala ka daoat ipangamba. Ikaw ang fiancée. Sa’yong-sa’yo si Kyle.”
“Shantal, fiancée ko pa lang sya. Hindi pa kami nakatali sa isa’t isa.”
“You know what, nandito tayo sa para magsaya. Kaya, let’s do it. Para naman makalimot ka muna sa problema mo”
“Sure.”
“Pero… problema lang, ha?”
Tinitigan ko lang sya. Anong ibig nyang sabihin?
“Baka pati si fiancée mo makalimutan mo.”
“Baliw. Imposible yun noh. Tara na nga.” At hinila ko na sya sa dance floor holding a glass of wine. Haha.
Nandito na kami ni Shantal. Kami lang dalawa kasi hindi pinayagan yung other girls. Tss. Sayang naman. At ayon, maya-maya may lumapit sa’kin. Hindi pa ako lasing kaya namumukhaan ko pa sya.
“Hey, naaalala mo pa ko?”
“You look familiar.”
“Ryan. The one at the bar nung bandang month ng June.”
“Oh yeah. Naalala ko na. So, you know Leanne?”
“2nd cousin ko.”
“I see.”
“Nice meeting you again. At a party.”
“Kaya nga, eh.”
“Balita ko, engaged ka na kay James Kyle Ongpauco.”
“Here, oh.” Tinaas ko yung kamay ko at ipinakita sa kanya yung singsing.
“That’s nice.”
“Thanks.”
“Sayang. Kala ko masusungkit na kita.”
“Excuse me?”
“It’s nothing.”
Well, nagtagal kami ng puro gano’n lang hanggang sa umupo na lang kami at nagkwentuhan at ako’y medyo lasing na.
“I should go.” I said.
“Hatid na kita?” sabi ni Ryan.
“No need. Nandyan naman si Shantal.”
“Tulog na sya, oh. Why not, di na lang din dito matulog?”
