Chapter 30: The Soon-To-Be.
*Cellphone ringing*
Ampupu. Ke aga-aga, tumatawag. *click* “Hello?”
--Happy birthday. Darling, nauna na ko sa’yo, ha? May meeting pa kasi ako, eh. Kumain ka na ba? Kagigising mo lang ba?
“Yah.”
Parang naulit na ‘toh, ah?
--Baka maleyt ka nyan, ha?”
Oo nga.
Parang naulit na.
--Debut mo pa naman mamaya. Mag-ayos ka na, ha? May pagkain d’yan. Kumain ka na lang.
“Ok.”
--Sige na, darling. Magsa-start na ang meeting, eh. See you later. I love you.
“I love you, too, Ma.”
*toooooot*
After Christmas, may meeting pa rin si Mommy.
Imposible.
Hay.
Ang sarap gumising.
Kahit malamig ang season.
I feel warm.
Hindi ako kabilang sa …
Samahan ng Malalamig ang Pasko.
Yey!
Haha.
Ang saya-saya ko.
*Cellphone ringing*
--Happy birthday sa nag-iisang dinosaur ng buhay ko.
“Dinosaur?”
--Tss. 18 ka lang, ha? Dinosaur. Rawr.
“Ay. Korni.”
--KInilig ka naman.
“Oo na. sige na.”
--I love you, Rawr.
“I love you more, Rawr.”
--Ako dapat last dance mo mamaya, ha?
“Sino pa ba? para namang may pinagseselosan ka.”
--Mabuti na yung sigurado.
“Oo na.”
--Kagigising mo lang, noh?
“Pa’no? pinuyat mo ko, eh.”
--Tss. Nanisi pa. Sige na nga. May gagawin pa ko, eh.
“Huh?! Anong gagawin mo?”
--Sa office. Adik.
“Sige na nga.”
--Bye. I love you.”
*call ended*
Asar.
Bakit ba ang busy nila?
Tss.
Well, pa’no kami nagka-ayos?
Hmm.
Kwento ko pa ba?
Nitatamad ako, eh.
Ayos na rin naman kami, di ba?
Ayos na yun.
Haha.
Joke.
Heto na nga.
Ay, teka.
