Chapter 22: Unexpected Visitor
James' POV
Ano na bang araw ngayon?
March 23 na pala. 3 months na rin pala kami ni Rawr dito sa bahay na ’toh. 5 months na rin kami. Malapit na rin graduation namin. Puro practice na lang. kaya half-day ngayon, eh. At tulad ng napagkasunduan, magkahiwalay kami ng kwarto. Ano na kayang ginagawa nya? Tulog pa kaya yun? Tss. Ba’t kasi hindi pa kami ikasal? Haha. Atat ba? Kasi naman, gusto ko na syang mayakap kapag natutulog. Makabangon na nga lang. makagala muna.
*knock knock*
“Rawr? Gising ka na ba nyan?”
*silence*
Tulog pa nga. I turned the knob then I opened it.
“Aaaah!” nagulat pa. hindi naman pala tulog. Nagsa-soundtrip lang kaya pala hindi ako narinig tapos sya pa tong magugulat. Ka-weird na babae, oh. Pero mahal ko. Kahit ano pa sya. Yakang ipaglaban yan. Haha.
“Ano ba? Umagang-umaga. Sumisigaw ka.”
“Eh, pa’no? pasok ka ng pasok, walangya ka.”
“Kumatok po ako.”
Tumabi ako sa kanya.
“Bakit ka nandito?” tanong nya.
“Magbihis ka.”
“Bihis na ko, oh.”
“Gusto mong gumala nang naka-ganyan? Bobo.”
“Talaga? Gagala tayo? Sa’n?”
Na-excite ang pinakamamahal ko. Tss. Parang batang nakarinig ng Barbie na ibibili sa kanya. Pssh.
“Di ko pa alam.”
“Ano?!”
“Aray. Umagang-umaga naka-high pitch kang bruha ka.”
“Magyayaya kang maggala tapos hindi mo alam kung sa’n.”
“Dalian mo. May naisip na ko.”
“Sa’n?”
“Sa park. Balita ko kasi madaming tiangge do’n.”
“Tiangge? Sige.” At bigla na syang bumangon, at dumerecho sa banyo. Tiangge? Pssh. Ang ganda-ganda && ang yaman-yaman nya pero gusto nya mag-tiangge. Sabagay, parehas naming first time yun.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
“Rawr. Tingnan mo, oh?” ta’s sinusuot nya sa’kin yung sunglasses na pa-star shape.
“Akala ko ba titingnan lang.”
“Suot mo. Ayan.”
“Baka may sore eyes yung hu----“
“H’wag ka ng maarte. Smile.”
*click*
May dala pa lang camera toh. Ang babaeng walang sawa sa picture.
