Αιχμαλωσία: «ποια στον διάολο είσαι, Angelica Russo;» «κάποιου είδους φάντασμα; Δημιούργημα της φαντασίας σου για να μην είναι βαρετή η ζωή σου; Ίσως;» «το μίσος είναι υπερβολικά δυνατό, πολύ πραγματικό για να είσαι ένα δημιούργημα της φαντασίας μου...
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
"ΚΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ ΠΙΣΩ," είπα με μια επαγγελματική προσέγγιση, καθώς το χέρι μου συναντούσε το δικό της σε μια χειραψία.
Η Renata Romanova, η μικρότερη και μοναδική κόρη του Ivan Romanov και της Olga Vasilyeva, γιορτάζει φέτος τα εικοστά πέμπτα της χρόνια και την επιστροφή της στο Los Angeles. Οι σπουδές της στη Διοίκηση Επιχειρήσεων στη Νέα Υόρκη, παρόλο που αποτέλεσαν ένα μέρος της πορείας της, ποτέ δεν κατάφεραν να κυριαρχήσουν πάνω στην πραγματική της κλίση. Η καρδιά της ανήκε ολοκληρωτικά στη φωτογραφία, έναν τομέα που υπηρέτησε με μια σχεδόν ποιητική αφοσίωση, αποτυπώνοντας εικόνες με μια ευαισθησία που η μητέρα της, αν και δυσκολεύτηκε να αποδεχθεί, δεν μπορούσε να μην θαυμάσει.
Είναι προφανές ότι ο Ivan Romanov, με τις φιλόδοξες προσδοκίες του για την καριέρα της κόρης του, δεν ήθελε να δει τη Renata να ακολουθεί έναν δρόμο τόσο μακριά από τις οικογενειακές επιδιώξεις. Ο ίδιος, με την έντονη επιρροή της δικής του εμπειρίας και της μητέρας της, ήλπιζε να δει την κόρη του να ενσωματώνεται στον κόσμο της μαφίας. Ωστόσο, η Renata, παρά τη δυσκολία της οικογένειας να αποδεχθεί την επιλογή της, βρήκε τον δρόμο της.
Παρά την ίδια ηλικία, η Renata και εγώ διαχωριζόμασταν από μια χαώδη απόσταση—σε αμφότερες τις πεποιθήσεις και τις επιδιώξεις. Η δική της ζωή, επηρεασμένη από τις δικές της φιλοδοξίες, σε αντίθεση με την δική μου, συνδύαζε την τέχνη με την αφοσίωση στην οικογένεια, δημιουργώντας μια ετερογένεια που, παρόλο που μας έφερνε κοντά, μας διαχωρούσε ταυτόχρονα.
