lover boy || jakehoon

1.3

꧁☙★❧꧂

Sunghoon anlatımı😱

Sabah Jaeyun'dan önce uyanmış yataktayken biraz onu izlemiştim. Sonrasında kahvaltı hazırlamak için kalkmıştım. Jaeyun'a hala sinirliydim fakat kendime hakim olmam gerekiyordu. Olayların gerçeğini dinledikten sonra ise ne yapacağıma o zaman karar verecektim. Kahvaltı hazırlamaya devam ederken minik kolların belime sarılmasıyla irkilmiştim. Tabii ki bu minik kolların sahibi Jaeyun'du.

"Sana hala kızgın olduğumu bilmeni isterim."

"İstediğin kadar kız haklısın ama beni dinle sonra istersen tekrar kızarsın."

Başımı onu onaylar biçimde salladım.

Kahvaltı hazır olduğunda masaya geçip yemeğimizi yedik. Kahvaltı boyunca ikimizdende tek bir kelime dahi çıkmadı. Jaeyun'un arada kaçamak bakışlar attığını biliyordum ama hiçbirine karşılık olarak bakmadım. İçimde azda olsa hala ona karşı öfkem vardı. Ama yinede sakin kalmaya çalıştım. Dünki gibi dinlemeden sert yaklaşmayacaktım. Kahvaltıdan sonra mutfağı toparladım ve salonda beni bekleyen Jake'in yanına gittim. Kafasını eğmiş koltukta oturuyordu. Bende karşı koltuğuna oturdum.

"Seni bölmeyeceğim. Bana sadece ne olduğunu açıkça anlat Jake." Ona Jake dememden nefret ettiğini ve sevmediğini biliyordum. Jaeyun'u genellikle yakın olduklarıyla kullanıyordu ve benim hep Jaeyun dememi daha çok seviyordu. Eğik olan başını kaldırdı ve konuşmaya başladı.

"Tamam. Dün Hanni biraz kötüydü. Minji'yle aralarında bir şeyler geçmiş. Ben evdeyken Hanbin yazdı bana buluşmak için ilk gitmeyecektim ama önemli olduğunu söyleyince içimde bir merak doğdu bende kabul ettim. Zaten gittiğim gibi pişman oldum. Beni gördüğü gibi sırıtmaya başladı zaten. Sonra benden hoşlandığını , bana aşık olduğunu söyledi..." Elimi yumruk yapmış tüm gücümle sıkıyordum. O şerefsizi gebertmem gerekiyordu.

"Sonra bir anda ben anlamadan beni öptü. Ama sana yemin ederim Sunghoon karşılık vermedim. İlk anlayamadım zaten anladığım gibide onu ittirdim. Ben seni seviyorum Sunghoon. Hanbin aramızı bozmaya çalıştı."

"Jaeyun özür dilerim. Dün seni dinlemeden ani sinirle öyle davrandığım için. Özür dilerim güzelim." Kalkıp yanına gittim ve koltuğun boş kısmına oturup ona sarıldım. Hemen o da kollarını bana doladı.

"Sorun değil ama sana bir sorum olucak."

"Hm?"

"Hanbin'le aranda ne geçti? Benim bilmediğim bir şeyler var belli."

Eski konuların açılmasını hiç sevmezdim. Ama  Jaeyun'a anlatacaktım.

"Peki şöyle başlayayım.  Seninle tanışmadan önce arkadaşlık ilişkilerim iyi değildi. Hatta hiç arkadaşım yoktu diyebilirim. Ortaokulda sessiz bir çocuktum. 7. sınıfta Hanbin bizim okula geldi. Arkadaş olduk tabii ben öyle sanıyordum. Fakat Hanbin benimle dalga geçmekten başka bir şey yapmıyormuş. Ortaokul bittikten sonra çıkmaya başladık. Onu o zamanlar seviyordum. O da beni seviyordu ya da ben kendimi öyle kandırıyordum. Saf gibi inanıyordum ona. O aralar Heeseung hyungla yakındık. Abim gibiydi halen daha öylede. Onun sayesinde Hanbin'in beni kullandığını aldattığını falan öğrendim. Zaten öğrendiğim zaman seninle çoktan tanışmıştık. Fakat bundan sana h bahsetmedim çünkü bu kadar rezil bir olayın içinde olduğumu bilmeni istemedim. Ama şu an çok mutluyum Jaeyun. Artık hiçbiri beni ilgilendirmiyor. Çünkü sen varsın. Hayatımı güzelleştirensin. Benim gözüm senden başkasını görmüyor, görmeyecekte. Ben sadece seni seveceğim..."