Έρωτας στην κουζίνα

{11}

Είχαμε πάει στη μηχανή του . Ήταν οντως καλά εννοώ απλά είχε κέφι . Περπατουσε μια χαρά. Με σήκωσε να με βάλει στην μηχανή και ανέβηκε και εκείνος χωρίς να πει τίποτα. Μου έβαλε και το σακάκι του να φορέσω γιατί νόμιζε ότι κρύωνα.

Μου φάνηκε περίεργο πως στον δρόμο για τη μηχανη και όταν πηγαίναμε σπίτι δεν μίλησε καθόλου.

Ανεβήκαμε μέχρι τον όροφο μου επειδή δεν με άφηνε ξανά να πάω  μόνη μου. Είχα μείνει έξω από το σπίτι κοιτώντας τον γλυκά.

Λίνα : Τώρα που τελείωσε η μέρα πως  αλλιώς θα με χαρακτήριζες;

Χαμογέλασε ενώ έβαλε τα χέρια του πίσω στα κάγκελα.

Παύλος : Γιατί ρωτάς;

Λίνα : Στο τέλος της νύχτας  είπες θα μπορούσες να με χαρακτηρίσεις με περισσότερο επίθετα.

Παύλος: Ωραια. Είσαι γκρινιάρα που δεν με άφηνες να σου προσφέρω  την βοήθεια μου , ντροπαλή αρκετά μπορώ να πω και αρκετά πονηρουλα ώρες ώρες...

Μου λέει πειράζοντας με. Χαμογέλασα ενώ είχε έρθει κοντά σε εμένα και έκανε πιο κει μια τούφα από τα μαλλιά μου

Παύλος : Είσαι νευροσπασμα κιόλας , χορεύεις καλά αν και δεν στο είχα

Λίνα : Αλήθεια ;

Παύλος  : Ναι Λινακι . Και κούκλα ήσουν σήμερα , βασικά εκθαμβωτική για πρώτη φορά.

Λίνα : Πρώτη ;

Παύλος : Μου αρέσει όταν θυμώνεις.

Μου λέει καθώς κάνει μια τούφα από τα μαλλιά μου σβούρες.

Λίνα : Παύλο;

Παύλος : Χμ; 

Λέει κοιτώντας με ενώ εγλειψε τα χείλη του κοιτώντας τα δικά μου. Κοιταξαμε και οι δύο το βλέμμα του άλλου. Εκανε δύο βήματα πίσω ο Παύλος και κάθισε πάλι πίσω στα κάγκελα.

Παύλος : Για εμένα τι έχεις να πεις ; Μόνο εγώ θα μιλώ ; Α όχι

Λίνα : Ήσουν απλά gentlemans , χορεύεις αρκετά καλά για αρχάριος η αλήθεια είναι

Λέω καθώς έρχομαι κοντά του.

Παύλος : Αρχάριος ;

Πιάνω το γιακά του και τον φτιάχνω καλύτερα.

Λίνα : Ναι Παύλο μου δεν σου άρεσε;

Παύλος : Παύλο μου;

Λίνα : Εννοούσα Παύλο σκέτο

Παύλος: Όχι μου άρεσε . Κάτι άλλο για εμένα;

Λινα: Ήσουν πολύ καλός μαζί μου σήμερα και αυτές τις μέρες .