ZERYA ( töre ) [ YENİDEN YAZILIYOR ]

TANITIM VE DUYURU

Selamünaleyküm aleykümselam!

Belki sizler bölümü okurken kitabı silmiş olabilirim🙈🙈 Kitabı düzenleyeceğim demiştim ama kitap düzenlenmeyecek kadar karışık bir hal almış. Bu kitabı 11 yaşındayken yazmaya başlamıştım. Anlamışsınızdır zaten.

Çok fazla uzatmak istemiyorum aslında. Kitabı baştan sona en iyi haliyle yazmaya çalışacağım.
Karakterler aynı olacak. Fakat kitabın başlarında başka bir karakter daha eklenecek.

Sizleri seviyorum. Tanıtıma geçiyorum.

Bu arada tarih atmayı unutmayın;
01.07.2024...

TANITIM

Atın üstünde özgürce ileriyi hedefleyen Zerya, hayatında ilk defa huzurluydu. Belki ona yanlış  gelebilirdi ama bu onun en doğrusuydu.
Z

erya'nın kocası ölmüştü.
Ona hayatı zehir eden adam ölmüş ve 4 senedir gelmediği baba evine gelmişti.

Mavi gözleri rüzgarın şiddetinden mi yoksa huzurdan mı doldu bilinmezdi ama o ilk defa oydu işte.
Zerya Koçoğlu, yıllardır gelmediği Mardin'de huzur bulmuştu.
Bir zamanlar ona zulüm olan Mardin'de huzur bulmuştu.

Ortaokula kadar okumuştu. Okuldan çıktığı vakit bu kayalığa gelir ve acılı çığlığını tüm Mardin'e duyururcasına haykırırdı.

Yıllar sonra o kayalığa gelmişti yine. Atı Mavi, onun gitmeden önce bıraktığı can yoldaşı, kayalıklara gelmeden durdu.

" Aferin benim güzel kızıma " diyerek beyaz yelesini okşadı atının.

Sandaletlerle kayalığa çıkmak zor olsa da başarmıştı. Kollarını iki yana açtı ve bu sefer çığlığı değil sesini haykırdı.

" Ey! Töreler şehri Mardin, Beni dört sene men ettin bu topraklardan ama artık kork benden! Zerya Koçoğlu
geri döndü! "

Dediği gibi de olmuştu. Zerya geldiği gibi dengeyi değiştirmişti.
İki adamın birden dengesi şaşmış, ne yapacağını bilemez olmuştu.

Zerya Koçoğlu, artık korkak Zerya değildi.