4. Bölüm/ Seçim🔥

775 69 33
                                    

Sürekli çalıştığım dan dolayı pek sizin yorumlara bakamıyorum. Kusura bakmayın. Kitabın keyfine bakın.❤️

🧶🩰

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

🧶🩰

ALEXANDER

Aklımdaki düşünceleri bir kenara itmeyi sağlayan küçük kız geldikçe gülümseme yüzüme yayılıyordu. Ofisime geri döndüm. Düşüncelerim yine ona doğru kaydı. Öylesine toy , masum ve mükemmeldi ki. Ama o şerefsizin ona dokunduğunu düşününce yüzdeki gülümseme yok oldu.

Onun ne yaptığını kameralardan görmemiş olsaydım, Tanrı bilir ona neler yapacaktı. Onun hayatına son vermekten büyük bir keyif aldım. Ölümünün yavaşça olmasını tercih ederdim ama diğerleri onun bu yaptığının katiyen kabul edilemez olduğunu görmeliydi.

Onu neden kaçırdığımı bilmiyordum. Her şey aniden olmuştu. Hepsi peder kararı yüzden olduğu kesindi. Ellerimi yüzüme götürüp ovuşturdum.Daha onu nerede kullanacağıma dahi karar vermemiştim. Belki uslu bir kız olursa seçme fırsattı ona verebilirim. En azından peder onun hakkında hüküm veren kadar.

Ofisin kapısını açıp içeri girerek kapıyı ardından kapattım.

Bilgisayarın başına geçip hızlıca mail gönderdikten sonra kapalı kamera kayıt sistemini açtım.

Birkaç tuşa bastıktan sonra onun odadaki gizli kamera görüntülerine eriştim.

Ekranı izlemeye başladım. Soyunmaya başlamıştı. Başında tişört çekip çıkardı. Neyse ki üzerinde atlet vardı.Onu merdivenlerden yukarı taşırken bile vücudunun ne kadar mükemmel olduğunu anlamıştım. Bu yüzden odanın ortasında soyunup, banyoda soyunmadığı için ona ceza verebilirdim. Çünkü odaya her an biri dalıp onun mahrem yerlerini görebilirdi. Neyse ki biraz aklı davranıp pantolon üzerinden çıkarmadı.

Ekrana baktığımda sırtını şimdi doğrudan görebiliyordum. Baldırı ve sırt bölgesi tarafında görünen kırmızı iz dışında mükemmeldi. Pantolon altına kadar kırmızı çizgi devam ettiğine eminim

Benim zavallı kelebeğim.

Aniden kapı açıldı. Sırıtmaktan kendimi alamadım. İçeri bir sinirli bir şekilde giren Stellina her zamanki karalı duruşla. Bana yaklaştı.
Bilgisayar kapattım. Oturduğum sandalyenin yanına kadar gelerek bana doğru eğildi.

"O nerede seni piç kurusu? Ona ne yaptın? Eğer onunu benim yerime seçersen veya dokunduysan, seni yemin ederim..."

"Sakin ol bambino selvaggio [ vahşi bebeğim], bu ne hoş bir sürpriz," diyerek sırıttım. "Bu fotoğraflar da ne böyle seni adi herif?"

Elindeki fotoğraf bana attı. Zümrüt ağzında bant olan fotoğrafa baktım. Diğer fotoğrafa geçtim. Onu kucağımda odaya taşırken ki fotoğraf.

TAKINTILIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin