Het Bijzondere Avontuur (herschreven)

4

Sonic the Hedgehog

'Wel verdraaid!' Ritchie greep naar zijn nek en zocht met zijn handen naar iets. 'Potverdorie! Dit meen je niet! Waar is het?' Hij stond op, schudde zijn T-shirt in de hoop dat er iets zou vallen en tevoorschijn zou komen en stak zijn handen in zijn broekzakken. Hij schudde zijn hoofd. 'Het kan niet waar zijn! Waar is het?'

'Waar is wat?' vroeg Johan, die net een slok van zijn warme chocolademelk had genomen.

Sonic stond achter het witte gordijn en in de deuropening van de schuifpui af te luisteren. Met zijn wijsvinger hield hij het gordijn een beetje opzij en hield hun in de gaten.

'Mijn ketting! Mijn ketting is weg!'

'Wat!' Johan keek geschrokken op. Het moet wel iets belangrijks zijn, dacht Sonic. 'Hoe... hoe kon je dat nou doen? Jij... die altijd tegen mij zegt dat ik m'n spullen niet moet laten slingeren!'

'Ik kan het niet verloren zijn! Het moet gestolen zijn!' riep Ritchie gefrustreerd uit.

'Hoe? Je draagt dat ding om je nek. Je denkt toch niet dat dat beest van daarnet het heeft gestolen? Dat zou je gemerkt hebben,' zei Johan en Sonic keek beledigd na het woord "dat beest." Kon hij geen leukere naam voor hem bedenken?

'Hmm... dat is waar. Maar waar kan ik het dan verloren zijn?'

'In dit hotel. Dat is de enige plek waar we geweest zijn,' zei Johan. 'Je ziet spoken, Ritchie. Ik heb verder niemand gezien die jouw ketting kan hebben gestolen.'

'Ik ga het vragen!' Ritchie stampte boos naar de hotelmanager die achter de balie stond.

'Hallo, kan ik u helpen?' vroeg hij vriendelijk. 'Oh, dat is vervelend. Is het een belangrijke ketting?' vroeg hij toen Ritchie alles verteld had. De jongeman beaamde dat knikkend. 'Zal ik meehelpen zoeken of zal ik een detective bellen die deze ketting kan opsporen?'

'Een detective?' Ritchie leek zich te bedenken dat dat een beetje overdreven was. 'Nee, dat hoeft niet, maar bedankt.'

'Een detective is inderdaad niet nodig, want jullie hebben Sonic the Hedgehog.' Sonic stapte tevoorschijn, met gebalde vuisten en een zelfverzekerde blik.

Ritchie keek op. 'En wat kom jij doen? Kun jij helpen?'

'Ik ben misschien geen detective, maar ik ben zo handig dat ik je ketting in een mum van tijd heb opgespoord. Ik heb wel voor hetere vuren gestaan dan het zoeken van deze ketting.'

'Ik wil serieuze hulp,' beet Ritchie hem toe.

'Ik ken Station Square als mijn broekzak. Misschien heb je daar iets aan?' vroeg Sonic uitdagend. 'Maar als jij liever koppig en zonder ketting blijft, mij hoor je niet klagen.'

'En wat zou jij voor ons kunnen doen?' vroeg Johan, die wat vriendelijker was.

'Ik zou jullie uit de klauwen van Shadow the Hedgehog kunnen houden, want die is vast en zeker naar jullie op zoek om de Chaos Emerald te stelen én misschien ken ik wat manieren om je ketting op te sporen.'

'En wat wil je ervoor terug?' vroeg Ritchie met opgetrokken wenkbrauw. 'De Chaos Emerald soms?'

'Ik zou het niet durven vragen,' zei Sonic zo onschuldig mogelijk en hij keek even naar zijn vingernagels, die waren bedekt door een witte handschoen. Johan en Ritchie keken elkaar even aan en grijnsden toen. 'Maar als je het zo aanbiedt... ja. Jouw ketting in ruil voor de Chaos Emerald. Deal?'

Ritchie keek wantrouwig naar zijn uitgestoken hand, maar schudde die toen. 'Oké, dan hebben wij een deal.'

Sonic schoof aan bij het tafeltje bij Johan en Ritchie in het hotel van Station Square. Sonic bestelde drie cola's, een chillidog en twee hamburgers met friet en mayonaise. Johan raakte de mayonaise niet eens aan, terwijl Ritchie zijn frieten in de frietsaus doop en het smakelijk opat. Johan at juist heel zijn hamburger met sla, komkommer en tomaat op en liet een deel van de friet liggen toen hij vol zat.

'Waarom is die ketting zo belangrijk?' vroeg Sonic, die als eerste zijn chillidog op had.

Ritchie dacht even na. 'Ik twijfel of ik je dat moet vertellen, maar als ik naar jou kijk... Je bent niet zoals andere mensen. Sterker nog, je bent niet eens een mens! Waar kom je vandaan?' Hij dronk van zijn cola en zette zijn glas neer. 'En hoe komt het dat de mensen je niet, nou ja, opsluiten?'

Sonics wenkbrauwen schoten omhoog uit verbazing. 'Hé, zeg! Zo makkelijk was het niet, hoor. Ze hebben mij hier in het begin aangezien voor Shadow en toen kreeg ik de politie achter me aan! Pas toen ik onschuldig bleek te zijn en toen ik mijn onschuld ook kon bewijzen, hebben ze mij en de anderen geaccepteerd, maar dat heeft nog wel even geduurd. Ze zagen ons als aliens, monsters... Weet ik veel. Eng! Johan en Ritchie grinnikten toen Sonic met zijn handen nadeed alsof hij een monster was. 'En oh ja, ik kom van planeet Mobius. En nu jullie. Waarom is die ketting zo belangrijk?'

Ritchie nam het woord, maar schraapte eerst zijn keel. 'Zonder die ketting ben ik nergens.'

'Laat me raden: het is je geluksketting?' gokte Sonic. 'Hoewel me dat sterk lijkt, want er schoten ineens allemaal bliksemschichten door de lucht en weet ik veel wat nog meer voor toverspreuken en abracadabra's!'

'Oké! Jij je zin,' zei Ritchie, die eindelijk toegaf en besloot om het te vertellen. 'Die ketting zorgt ervoor dat ik die magische krachten heb. Zonder die ketting heb ik die krachten dus niet en kunnen ze in verkeerde handen vallen. Van één of andere crimineel of... of in die van Shadow!' Sonic keek hem verbluft aan, maar gaf geen antwoord. 'Wát?!' snauwde Ritchie en hij sloeg zijn armen over elkaar.

Sonic knipperde een paar keer met zijn ogen, maar zweeg.

'Ik denk dat hij gewoon verbaasd is, Rits,' zei Johan. Hij grijnsde plotseling. 'En hoe dacht jij ons dan te kunnen helpen, Sonic? Je weet niets over die ketting.'

'Nee, dat klopt. Maar ik heb wel een paar handige gadgets bij me die ons kunnen helpen.' De blauwe egel gooide zijn rugzak op de tafel en doorzocht zijn tas. Hij haalde een paar dingen uit de donkerbruine rugzak en legde het op de tafel. Een radar, waarmee hij Chaos Emeralds en andere smaragden kon opsporen, iets wat erg handig was nu. Een fles parfum waar slaapdrank in zat en erg handig was om de politie mee af te leiden, en een riem, waar een ijsstraal in zat om iemand mee te kunnen bevriezen, en nog een paar andere snufjes. En niet te vergeten: de Power Ring, iets dat hem speciale krachten gaf om zijn vijanden te kunnen verslaan.

'En wat zit er nog meer in?' vroeg Johan nieuwsgierig.

Sonic haalde de witte Chaos Emerald tevoorschijn. 'Maar die is van mij. De rest mogen jullie gebruiken in geval van nood en een kleine waarschuwing: ik bewaak de Chaos Emeralds met mijn leven.'

'Oké, boodschap begrepen,' zei Ritchie.

'Dus...' Sonic stopte alle spullen weer één voor één zorgvuldig terug in zijn rugzak. 'Denk je nog steeds dat jullie mijn hulp niet nodig hebben? Ik denk namelijk dat jullie een mega groot probleem hebben en zonder mijn hulp, vind je die ketting nooit.'

Ritchie gaf niet meteen antwoord, maar stak toen zijn hand uit en schudde hem de hand. 'Goed, ik geef je de Chaos Emerald als jij voor mij de ketting vind. Deal.'

'Deal,' zei Sonic en het drietal begon meteen plannen te smeden om de ketting op te sporen.