Het Bijzondere Avontuur (herschreven)

7

Johan leek een beetje opgelucht te zijn over het feit dat Sonic dankzij Rouge een oplossing had gevonden, namelijk het Terugtoverboek. De hele middag en avond brachten ze door in het huisje van Tails in Mystic Ruins, en Sonic ging alleen even weg om in Station Square een pizza voor Johan en twee chillidogs met friet voor zichzelf te halen. De hele middag en avond zaten ze over het boek gebogen en vooral Johan zocht koortsachtig naar een oplossing om Ritchie weer normaal te maken. Hij week geen moment van zijn zijde. Ze hadden de versteende Ritchie in de hoek van de woonkamer gezet en durfden niet goed naar hem te kijken. De doodsbange blik in Ritchies ogen was angstaanjagend.

Johan sloeg het boek plotseling dicht en smeet het over zijn schouder op de grond. 'Ik geef het op. Uren zijn we al aan het zoeken en we vinden niks. Het is hopeloos.'

Sonic sprintte in zijn blauwe lichtstraal naar het boek, pakte het op en ging terug zitten. 'Normaal ben ik niet zo'n boekenwurm, maar het is nog niet uit en we mogen niet opgeven.'

'Barst.' Johans stem klonk somber en hij staarde uit het raam. 'Door zo'n stom ongeluk ben ik mijn beste vriend kwijt.'

Sonic zuchtte. 'Er moet een oplossing zijn, Johan. Dat móét. We mogen de moed niet opgeven. En onthoud: where there's a hedgehog, there's a way.'

Johan stond op, legde zijn handen op zijn rug en staarde somber naar buiten naar de donkere avondhemel. Het regende en er waren geen sterren aan de hemel te zien. 'Ik geloof er niet meer in.' Hij trok de gordijnen dicht. 'Ritchie is veranderd in steen en zal zo blijven.'

'Dat is wel heel erg doemdenken, Johan,' zei Sonic. 'Ik ga verder zoeken.'

'Je doet je best maar.' Johan plofte op de bank en staarde naar het plafond. Hij probeerde op zijn manier een spreuk te bedenken die de betovering zou kunnen verbreken. Hij was immers toch een tovenaar? En hij kon niet eens een betovering verbreken? Hij was een Electro, wat dus betekende dat hij veel krachten had met elektriciteit: hij kon bliksemschichten oproepen of een orkaan veroorzaken. Hij kon het laten onweren en stormen als hij wilde, maar welke spreuk kon hij gebruiken om iemand die in steen was veranderd, weer terug normaal te toveren?

'Jaaa! Ik heb het gevonden!' riep Sonic plotseling uit en hij legde zijn hand op de bladzijde. 'Ik vond de oplossing!'

'Nou? Wat is het dan? Wat moeten we doen?' vroeg Johan en hij kwam overeind.

'Om een magische betovering te verbreken,' las Sonic voor, 'hebben we nodig: het magische water van de Traan.'

'Wat is dat?'

Sonic had zijn vinger op de letters gelegd en schoof zijn vinger mee opzij terwijl hij voorlas. 'Traan. De Traan is een bron in Mystic Ruins en het water in die bron heet Traanwater. Ik lees voor: Om een magische betovering te verbreken, hebben we nodig: het magische water van de Traan. Traanwater verbreekt alle betoveringen en laat slachtoffers weer genezen.'

'Nou, kom dan! Op naar die bron!' zei Johan en hij klapte opgelucht in zijn handen terwijl hij opstond. 'Wat doen we eigenlijk met Ritchie? Nemen we hem mee?'

'No way!' zei Sonic geschrokken. 'Dat is veel te zwaar. We nemen een gieter mee en vullen die met Traanwater en daarna komen we terug om Ritchie te genezen.'

Johan knikte, pakte de eerste beste gieter die hij zag en nam die mee. Ze renden naar buiten, de donkere nacht in, en de koele avondlucht streek door hun haar en over hun gezicht. Ze liepen het trappetje af met de dichte treden dat gemaakt was van donkerbruin hout en stonden op het eerste, ronde plateau met lichtbruin zand. Ze liepen de tweede donkerbruine trap af en stonden op de vlakke grond met hetzelfde lichtbruine zand en Johan dacht dat ze vast naar de grasheuvel met zijn zeven bomen gingen, maar Sonic draaide zich om en rende een breed zandweggetje in. Aan de ene kant van het zandpad stond Tails' huisje op de verhoging en aan de andere kant van het zandpad waren ruwe rotsen die een grot verborgen hielden. De blauwe egel rende in die grot, gemaakt van donkerbruine rotsen en zand dat donkerbruin was geworden door de schaduw van de grot.

'Waarom gaan we niet naar de jungle waar je het over had?' vroeg Johan. 'Die is toch de andere kant op?'

Sonic schudde zijn hoofd. 'Ik bedacht me opeens dat er een bron met magisch water in de Chao Garden is,' zei hij en hij sprong in het oude, verroeste mijnkarretje en hij trok Johan met zich mee. Het mijnkarretje begon onmiddellijk te rijden en bracht hun door een donkere grot, waar totaal geen verlichting was. Johan balde stilletjes zijn handen tot vuisten en wenste dat het snel weer licht zou worden, terwijl de blauwe egel verder uitlegde. 'De Chao Garden is een soort speciale tuin waar Chao's in rondlopen. Je zal straks wel zien wat voor beestjes de Chao's zijn. Ze zijn niet eng, ze zijn juist super schattig. Maar ik verwacht dat daar het magische water is dat we moeten vinden.'

'Ik hoop het,' zei Johan. 'Ik hoop echt dat we de betovering kunnen verbreken.'