DİLHUN ♡𐙚

BÖLÜM 21

Kitabımda geçen kurum ve kuruluş isimleri, olay örgüsü, kişi isimleri, yer-mekan-zaman bilgileri, üs ve kullanılan rütbeler hepsi hayal ürünüdür. Tüm fikirler bana ait olmak üzere kitabın tüm hakları saklıdır. Herhangi bir benzerlik tamamen tesadüftür.♡

Size bir kitap önerim var gençleerrr

asteriayazar77asteriayazar77 👌🏼

Üç kurgusu var, üçü de birbirinden güzel ama benim favorim SVG.

Ve bir diğer yazarım iseeee HayalYazari11 ✨🤍

Öyle tatlı kiiii, mutlakaaa bir tanışın derimm..

Ve ve bir yazarım daaaahaaaa;

Flora_S7 ✨🦋

Mutlaka bakmayı unutmayın!

***

"Sen gidersen sesin gider, kokun gider, yüzün gider. Ay dolanır pusularda, tenim titrer ve gecem biter.♡"

Başımın hafif sarsıldığını hissederek gözlerimi araladım.
Altay'ın kolunda uyuduğumu fark ederek oturur hale geldim.

Altay uyuyordu fakat kan ter içinde kabus görüyordu.

Kolunu benden çekerek, elini yumruk haline getirdi.

Kafasını hafif hafif sağ sola döndürürken sanki bir şeyden kurtulmaya çalışıyordu.

Elimi yüzüne koyarak uyanması için seslendim.

"Birtanem"

Sesimi duyduğundan bile şüphe ediyordum.

Defalarca seslenmemin sonucunda birden uyanıp yüzünde bulunan elimi sıkıca tutup kendine çekti.

Gözlerinin içi kan toplamış, anlından terler akıyordu.

Gözlerinin içine bakarak bekledim, şuan rüyasında kimi gördüyse beni o sanıyor olmalıydı. Bilinçi hâlâ uyku halindeydi.

"Benim Altay, ay yüzlün.."

Sesli bir nefes verip beni kendine çekti. Başımı göğsüne bastırıp saçlarımı defalarca kokladı.

Saçımı her öptüğünde bir şeyler fısıldıyordu.

Kendine gelmek için çabaladığını düşünerek seslenmedim.

Biraz zaman sonra nefesi düzene binmişti fakat benim uykum kaçmıştı.

Aklımdaki düşünceler beni uyutmuyordu.

Ellerini yavaşca kaldırıp yanından ayrıldım. Huzursuzlansa da uyanmamıştı.

Saate baktığımda gecenin ikisi olduğunu gördüm.

Sessizce odadan çıktım.

Altay'ın evini tam olarak bilmesem de mutfaktan girilen bir balkon olduğunu biliyordum.