4.Bölüm

291 18 18
                                    


Albus: hoşgeldin emma buyur otur lütfen

Emma: odama gideceğim profesör ne için çağırmıştınız?

Albus: eline bakabilir miyim lütfen?

Emma: neden?

Snape: elinizde her hangi bir iz var mı?

Emma: ne gibi bir iz?

Snape: bence siz gayet iyi biliyorsunuz ama ben açıklayayım. Sinirlenince çıkan siyah izler.

Önce koluma baktım daha sonra ise şüpheyle onlara baktım.

Emma: evet var. Neden soruyorsunuz?

Snape: efendim?

Dedi albus'a bakarak. Albus ise kafasıyla salladı ve konuşmaya başladı.

Albus: evet severus. Bu o. Ravenclaw varisi Rovena Ravenclaw'ın son varisi.

Duyduklarımın etkisinden daha çıkmamışken o konuşmaya devam etti.

Albus: kalan son iki varisten birisin. Biri slytherin varisi. Ama onun kim olduğu henüz belli değil. Diğeri de sensin.

Aptallar. Daha kimin olduğundan haberleri yoktu.

Kapı çaldığında konuşmaları bölündü.

Marvolo: beni çağırtmışsınız efendim.

Albus: evet tom. Emma sen de çıkabilirsin. Ama unutma bunlar sadece 3'umuzun arasinda

Ah bir de marvolo var. Tabii siz salak oldugunuz icin anlamamissinizdir

Emma: peki efendim.

Geçerken marvolo'ya yandan bir bakış attım ve yanından geçerek ordan çıktım.

Aptal çocuk. Sırf bu yüzden bile beni öldürmeye çalışabilirdi. Ama ben onun gibi olmadığım için buna izin vermeyecektim.

Odama girdiğimde kimse yoktu. Büyük ihtimalle olan slytherin oartisine gizlice girmeye çalışıyorlardı. Odada 5 kişi kalıyorduk. 4 tane salak ve tek zeki olan ben.

Üzerimi çıkarttım ve biraz ders çalısmak için eşyalarımı alıp kütüphaneye indim.

Hazır kimse yokken ve kütüphane boşken en iyi şey ders çalışmaktı.

Biraz ödevleri yaptıktan sonra bir kaç çalışma kitabı alıp okumaya başladım

İzlendiğimi hissettiğim an elimdeki kitabı bırakmıştım.

Arkamdan burnuma dolan koku ile kimin olduğunu anlamak çok da zor olmadı.

Alice: merhaba.

Emma: merhaba

Alice: sen neden slytherin partisinde değilsin? Daha başlamadı. Hazırlan ve benim misafirim olarak gel

Emma: ne?! Asla gelmem. Nefret ediyorum kalabalık ortamlardan

Alice: benim için gelsen olmaz mı? Hem bak ben senin arkadaşınım. Ve tek arkadaşınım. Kırma beni lütfen

Emma: arkadaşım değilsin. Kendi kafanda kuruyorsun.

Alice: bak işte boyle yaptiğin için herkes senden nefret ediyor! Kendini beğenmişçe davranıyorsun! Böyle yaparsan kim seninle arkadaş olur ki?!

Emma: asıl siz benim sizinle konuşmamı hak etmiyorsunuz

Evet biraz ileri gitmiş olabilirdim ama pişman değildim.

Alice: lütfen ama. Bak benim bir sürü arkadaşım var. Ama sen farklısın. Kanım sana daha çok çekiliyor.

Emma: kanın bana çekilmesin lütfen alice.

Alice: ah peki tamam. Gidiyorum. Sende burda sıkıcı dersini çalış.

Dedikten sonra sinirlenmiş bir şekilde ortadan kayboldu.

O gidince bende eşyalarımı birakıp kütüphaneden çıktım










Nasıldı sizce💚💚💚💚💚

VARİSLERİN AŞKI💚💙Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin