28.Bölüm

112 12 15
                                    

Bugün uzun aradan sonra ilk toplantı olacaktı. Hogwarts'ın artık bizim himayemiz altındaydı

Tom ise hogwarts ile yetinmiyor bakanlığı da ele geçirmeyi planlıyordu.

Biz ölüm yiyenlerle tatil yaparken o tüm planları ve sorunları halletmişti.

Yeşil üst ve siyah pantolonumu giyindikten sonra diğerleriyle toplantının olacağı riddle malikanesine gitmiştik

Buraya en son o lanet olası parti zamanında gelmiştim

Ve tom da o günden sonra benim randevuya gidecegim zaman gelip konusmustu.

Zaten randevu gününden bu yana neredeyse her gün beraberdik.

Bir gün bile yanlız bırakmıyordu beni.

Ve geçen günlerde kullandığı bir cümle aklıma kazınmış gibi asla çıkmıyordu

"Sen benimsin. Bende seninim. Biz birbimize aitiz. Asla kimse aramıza giremeyecek. Senin ruhunda, bedeninde, güzelliğinde, zekanda, mantığında, gücünde, varisliğinde. Her şeyin benim. Bunu kabul edip işleri zorlaştırma bence. Tam tersi. Kolaylaştır"

Bu cümlesine çok bağlanmıştım. Ona da bağlanmıştım aslında. Eskisi kadar sorun etmiyordum. Sanırım bende ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım.

O asla onunla ilk konusmamızdaki gibi değildi. Açıkçası bende değildim.

Eskiden insanlarla sosyalleşmekten nefret ederdim. Hâlâ da öyleyim ama artık salaklık yapıp karşılarında sessiz kalmıyordum.

Ben yeterince susturuldum zaten. Bundan sonra o hata olmayacaktı.

Abraxas, orion, cygnus ve diğer ölüm yiyenler de benim leydiliğim ve varisligimden sonra eskisi gibi zorbalık yapamıyorlardı. Korkuyorlardı.

Çünkü bana karşı en ufak hatalarında karşılarında tom'u buluyorlardı.

Derin nefes alıp ellerimi kapının koluna attım ve yavaşça açtım.

İçeri girdiğimizde tüm gözler bize çevrilmişti

Gidip her zaman ki yerime oturdum ve yüzüme her zaman ki sahte gülümsememi kondurdum.

Emma: nasılsınız?

Hiçbirinden ses çıkmamıştı

Emma: saygısızlar! Size insanlık yapıp bir soru sordum! Gerçi siz insan olmadığınız için anlamamışsınızdır.

X: ya da siz insanlığı yapamamışsınızdır

Sinir ve öfke tüm iliklerime işlerken son olan krizimden sonra bir kriz daha geçirmek istemiyordum

Sakinleşmek adına kızla göz temasını çekip derin nefesler alıyordum.

X: zorunuza gitmedi umarım? Ben sadece size yaptığınız yanlışı söyledim

Emma: kim olarak?! Kim oluyorsun da bu şekilde konuşuyorsun?!

Tom: sevgilim

Emma: ne?!

Tom: sevgilim olur kendisi.

YOK! BEN DAYANAMIYORUM! DALACAĞIM İKİSİNE DE!

Tamam. Sakinim. Sakinim. Sakin-

X: ne oldu? Sustun bakıyorum.

Sakin değilim lan!

Emma: bana bak! Boyundan büyük işlere kalkışma diyeceğim de sende boy da yok!

X: kes sesini!

Saçından tuttuğum gibi masayla birleştirdiğimde acıyla inlerken

Emma: ses tonuna dikkat edeceksin! Benimle konuşurken ses tonuna dikkat edip kelimelerini 40 kez düşünüm seçeceksin!

Daha sonra öfkeli bakışlarımı bizi zevk içinde izleyen adama döndürdüm.

Emma: sen de bir daha lafımı kesmeyeceksin! Anladın mı!? Gerci benimki de soru! Beyin yok ki anlayasın!

Tom: az önce ona söylediğin kelimeler senin için de geçerli

Emma: sen busun işte!. Bir dediğin diğer dediğini tutmuyor!

Tom: ne demişim ben?

Gözlerimi kısıp hayal kırıklığı ile baktığımda yutkunmuştu

Emma: ne demek ne demişim?!

Tom: ses tonuna dikkat et.!

Emma: hepinizden nefret ediyorum!

Dedikten sonra sinirle ordan çıkıp cisimlenmiştim.

Pis bipolar!

♤♤♤♤

O günden bu yana ne çaylaklar beni görmeye gelmişti ne de o.

Resmen depresyona girmiştim. Hayatımda ilk defa birine kalbimi verdim. O da hep korktuğun gibi hayal kırıklıği ile bitti. İnsan neyden korkarsa mutlaka başına gelirmiş

Tam 3 aydır toplantılara katılmıyordum.

Ama bugün katılıp ona neyi kaybettiğini gösterecektim.

Eğer bende Ravenclaw varisi Emma Cooper isem onu pişman edecektim. Önümde diz çöktürüp süründürecektim

Vücud hatlarımı oldukça belli eden ve rengine aşık olduğum elbisemi giyindim ve ipi dizlerime kadar olan topuklu ayakkabımı giyindim.

Oldukça iddialı bir makyaj yaptıktan sonra saçlarımı da düzleştirip şekil vermeden salmıştım.

Oldukça seksi bir görünüm elde etmiştim.

Asamı çantama koyduktan sonra son olarak kırmızı rujumu kontrol edip odadan çıkmıştım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Asamı çantama koyduktan sonra son olarak kırmızı rujumu kontrol edip odadan çıkmıştım

Hadi bakalım. Size gerçek lideri ve gerçek üzülmesi gereken kişiyi gösterelim bakalım.

















Nasıldı sizce? Biraz iddialı bir bolümdü bolumu zorla yazdim biraz asiliyim (ayiptir soylemesi bir yerlerime kadar igne yapip kan aldilar) ama siz daha onemlisinizzz💚💚💚💚💚💚

VARİSLERİN AŞKI💚💙Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin