10.Bölüm

145 13 15
                                    

Gözlerim açıldığında saate baktım

Sabah 5'ti. Daha uykum vardı ama uyumayacaktım

Kalktım kısa bir duş aldıktan sonra cübbemi giydim. Saat tam 7'yi gösteriyordu.

Bahçeye indiğimde daha kimse yoktu çünku ders bazen geç başlıyordu

Bir köşede oturdum ve kitap okumaya başladım

Aradan ne kadar geçtiğini bilmiyordum. Kalktım ve bahçeyi dolaşmaya başladım

Bahçede gezinirken karşılaştığım kişilerle göz devirdim

Emma: ciddi olamazsınız!

Abraxas: asıl sen ciddi olamazsın! Sabahin köründe ne yapıyorsun!? Senin yüzünden mükemmel uykum bölündü!

Emma: ben ne yapabilirim? Sizin o 'mükemmel Lord'unuz' sizi uyandırdıysa

Orion: cidden sabahın köründe ne yapıyorsun acaba?

Emma: uykum gelmedi bende hava almak istedim. Ne var bunda?

Cygnus: yasağın bitmesine 15 dakika vardı sen çıktığında

Emma: başkanım ben istediğim zaman inerim ve çıkarım

Abraxas: hava atma lan!

Emma: ben dersteyken ne yapacaksınız acaba?

Abraxas: sence hiç Ravenclaw'dan ölüm yiyenler yok mu sanıyorsun?

Emma: var mı?

Orion: var tabii

Tip tip baktıktan sonra onlar yanından ayrıldım

Daha doğrusu ben yanlarından ayrıldım ama onlar yine peşimden geldiler

Büyük salona geldiğimde öğrenciler yavaş yavaş uyanmaya başlamıştı

Rastgele bir öğrenciyi durdurup

Emma: saat kaç?

Y: saat 8 buçuk

Yuh! Saat 7'den beridir kitap mı okuyordum ben?

Neyse en azından boş birşey yapmamışım

Masama oturup bir şeyler yemeğe başlarken bile o aptalların gözleri üzerimdeydi. Sadece onların değil dün akşam gördüğüm veya görmediğim tüm ölüm yiyenlerin de gözleri üzerimdeydi

Son bir lokma daha aldım ve artık onlar yüzünden ordan ayrılmak için kalktım

Tabii benim kalkmamla onlar da kalkmıştı

Tabaklarının daha dolu olduğunu görünce bitirmeleri için tekrar oturmuştum
Onlardan daha vicdanlıydım.

Bir bardak su doldurup dudaklarıma götürdüm ve tek nefeste hepsini içtim

Kaç gündür doğru düzgün su içeniyordum.

Cübbemin derin cebinde ki kitabı çıkartıp okumaya çalışmıştım

Ama sadece çalışmıştım. Kalabalıktan folayı anlayamıyordum ve odaklanamıyordum

Bu sefer kalktım ve hiç diğerlerini takmadan ordan ayrıldım

Kullanılmayan kızlar tuvaletine doğru gidiyordum. Çünkü orayı kimse kullanmıyordu ve kalabalık yoktu

Makyajinı tazeliyenler, sevgililerinden bahs edenler, sevgililerinin eski sevgilisini veya yeni sevgilisini tehdit edenler, derste yaptıkları kaynatmayı anlatanlar veya kiminle yattığını anlatanlar.

Bunları benim yanımda konuşuyorlardı yani kimsenin değilde benim yanımda konuşuyorlardı çünkü kimseye söylemeyeceğimi biliyorlardı

En büyük düşmanım da olsa (Tom Riddle) asla kimsenin sırrını başka birine anlatmazdim

Beni de ilgilendirmezdi zaten

Tuvalete girdiğimde derin nefes aldım çünkü o aptallarin giremeyeceği tek yer burasıydı

Aklıma gelen plan ile sinsice sırıtmıştım

Emma: myrtle!? Nerdesin?

Myrtle: ah emma burdayım.

Emma: nasılsın?

Myrtle: iyiyim sen?

Emma: bende iyiyim birşey isteyebilir miyim?

Myrtle: evet?

Emma: dışarda beni bekleyen üç pislik var
Ben kendime görünmezlik büyüsü yapsam ve ben gidene kadar onlari oyalasan olur mu?

Myrtle: ah tabii seve seve yaparım!

Dedi heyecanla. Gülümsedim ve kendime görünmezlik büyüsü yaptım

O kapıyı açıp çıkınca bende peşinden çıktım

Myrtle: kızlar tuvaletinin önünde ne işiniz var?

Abraxas: işine git pis hayalet

Myrtle: seni de öldürmemi ister misin Malfoy?!

Lanet olsun bu kızın çığlıklari bir gün bizi sağır edecekti

Orion: ne bağırıyorsun lan!

Cygnus: bak. Çekil şurdan sabah sabah asabımızı bozma

Myrtle: bende keyfimden sizinle uğraşmıyorum zaten

Orion: defol o zaman!

Myrtle içeri tekrae girdiğinde

Abraxas: bu kız nerde kaldı!?

Sırıttım ve ordan ayrıldım

Büyüyü üzerimden kaldırmadan sınıfa gidecektim

Köşeyi döndüğüm an biriyle çarpışmam bir olmuştu

S*ktir, S*ktir, S*ktir!

Tam hızla kaçacakken kolumden tutup duvara yaslaması bir olmuştu

Bu çocuk görünmezi gören biri mi acaba! Nasıl anında tuttu!

Cebindeki asasını çıkartıp yaptığım büyüyü etkisiz hâle getirmişti

Tom: bu kadar kolay kaçabileceğini mi sanıyorsun?

Emma: bu hâlime bakılırsa evet. Çünkü sevgili yandaşların çok aptal

Tom: bu böyle olmayacak!

Dedikten sonra kolumdan tuttuğu an gözlerim kapanmıştı




















Nasıldı sizce bu bölüm💚💚💚💚

VARİSLERİN AŞKI💚💙Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin