VARİSLERİN AŞKI💚💙

27.Bölüm

Emma: önemli bir randevum var.

Tom: kiminle?

Emma: özel hayatım seni ilgilendirmez

Tom: beni çileden çıkartma!

Emma: john ile.

Tom: john?

Emma: evet. Beni çok beğenmiş. Eh beğenilmeyecek biri de değilim. Ona bir şans vermemi istedi

Tom: eğer verdiğini söylersen-

Emma: çok geç. Verdim bile

Tom: ne?!

Emma: şaşırılacak ne var? Alt tarafı şans verdim.

Derin nefes aldığında anlamaz gözlerle baktım

Aklıma gelen şey ile gözlerim açılırken

Emma: yok ama artık! O anlamda demedim ben!

Tom: o aptal buluşmaya gitmiyorsun

Emma: seni ilgilendirmez

Tom: bu son uyarım. Gitmiyorsun.

Emma: sen niye özek hayatıma karışiyorsun?

Tom: çünkü aptallık yaparak beni hortkuluk yaptın! Bana zarar gelmemesi için seni korumam gerek!

Emma: Yalan. Yalan. Yalan.

Kaşlarını çatıp baktı ve

Tom: yalan derken?

Emma: kabul et canım. Aşıksın bana. Hemde sırıl sıklam.

Tom: çok hayal dünyasındasın sen heralde

Emma: evet. Nerden bildin? Sende ordasın hatta.

Tom: o dediğin şey ölsen bile olmaz.

Emma: e zaten ben ölürsem sende ölüyorsun o yüzden olmaz.

Tom: insanı çileden çıkartıyorsun. Biliyorsun değil mi

Emma: biliyorum canım. Şimdi izninle. Gitmem gerek

Tam kapıya yönelecekken kolumdan tutup yine aynı hareketle sırtımdan kapıya dayadı

Tom: diyelim ki öyle. Ne değişecek.

Bu sefer ben ona yaklaşıp

Emma: çok şey.

Tom: mesela?

Ellerim arsızca kıravatına giderken. Tutup onu da iyice kendime çektim.

Emma: mesela bir daha bir santim bile sana yaklaşmam.

Kravatında ki ellerime baktı ve benim yaptığım gibi o da arsızca ellerini belime attı

Yüzümde ki sırıtmayı silmezken

Emma: ileri gidiyorsun.

Tom: sen ileri götürüyorsun.

Elimi çektim ve onu da ittim

Emma: o ellerine bir ayar ver bence

Tom: sen kendine verirsen neden olmasın?

Emma: o zaman hiç olmayacak.

Tom: aynen öyle.

Emma: şimdi eğer iznin varsa çıkacağim

Tom: yok

Emma: ne?!

Tom: iznim yok.

Emma: tom çekilir misin artı-

Daha lafımı bitirmemişken dudağımds hissettiğim sıcaklıkla sanki tüm bedenim ele geçirilmiş gibi hissettim.

Anın şokuyla ne ittirebiliyordum ne de karşılık verebiliyordum.

Dudağımda ki dişlenme ile acıyla inlerken karşılır verdim

Kollarım istemsizce boynuna dolanırken beni duvarla arasına almıştı
Kanka niye inanmıyorsun istemzice diyorum xjaojxbalx

Hareketleri sertleşirken kendime gelmemle ittirmiştim

Emma: ne yapı-

Dudağımı eliyle kapattı ve

Tom: aynı döngüye girmeye niyetim yok. Anla artık. Sen sadece benimsin. Ve bende sadece seninim.

Son sözlerini söyleyip odadan çıkarken arkasında ağzı açık kalmış bir adet emma bırakmıştı

♤♤♤♤

Abraxas: ee sonra ne oldu?!

Çaylaklarıma olanları anlatırken koca kadınlar gibi ellerinde cips ve içeceklerle beni dinliyorlardı

Emma: sonra da işte gitti

Orion: şimdi rastgele biri gelip bana bunu söylese siktir git lan derdim. Ama siz rastgele biri değilsiniz

Emma: yaaa şapşik black

Orion: şu laflar da olmasa daha iyiydi (fısıltıyla)

Barty: peki abraxas ne olacak?

Abraxas: evet beni kovmuştunuz

Emma: bir süre daha öyle olacak.

Abraxas: umarım tüm kabak benim başıma patlamaz

Cygnus: umarım patlar. En az 10 yıl söylerim herkese

Abraxas: tabii yaşarsan.

Emma: neyse. Ben yatacağım siz ne yapıyorsanız yapın
Eve kız atmak dışında!

En son bu cümleyi söylediğimde barty hariç abraxas ve orion eve kızlar getirmişti. Cygnus da biricik sevgilisi druella'yı

Eveet normalde yeni bir bölüm atmak gibi bir niyetim yoktu ama isteyenler vardı bende yazarlık gorevimi yapıp hemencecik yeni bölüm attımmm💚💚💚