I'm Always With You •Chanmin°

27-Final

Selam.
___

"Chan.."

"Chan hyung."

"Uyansana."

Böyle olmayacağını anlayan Seungmin Chan'ı dürtüklemeye başlayıp saçlarını yüzüne sürmüştü. Yorgunluktan uyuya kalan Chan gözlerini açmış ve önünde ona kocaman gözlerle bakan güzeline karşın gülümsemişti.

"Chan, uyan artık."

"Hyung'a ne oldu?"

"Hyung.. Onu söylemek garip çıkıyor artık ya. Uyan artık."

"Uyanayım güzelim."

Seungmin kalkmaya yeltendiğinde Chan onu kolundan tutup üzerine çekmişti. Seungmin dengesini kaybedip Chan'ın üzerine düştüğünde şaşkınlıkla bakakalmıştı.

"Özlemimi gideremedim güzelim izin ver gidereyim. Bekle. Yoksa beni özlemedin mi?"

Şakasına yüzünü düşüren Chan'ı gören Seungmin kıyamayıp konuşmuştu.

"Chan, tabikide özledim ama acıktığımız için kalkmıştım."

"Peki o zaman izin ver gidereyim özlemimi. Böyle kalalım." Sırıtarak konuşması sonucu ellerini Seungmin'e sarmış ve kendine bastırmıştı. Seungmin ise utanarak kafasını onun göğsüne gömmüştü. Her ne kadar kollarındaki ufak yaralar acıtsa da, önem vermemeye çalışmıştı. Havalar sıcakladığı için de uzun kol giyemezdi. İlla Chan görürdü. Saklamamayı tercih etmişti.

Bir süre böyle dinlenmişlerdi. Ardından Chan acıktığı için kalkıp mutfağa ilerlemiş, arkasından da Seungmin gelmişti.

"Yemek yapacağımı düşünmüyorum, fazlasıyla yorgunum. Hadi dışardan söyleyelim." Telefonunu alıp birkaç şey sipariş verdiğinde Seungminde gülümsemişti.

"Hani daha gelmeyecektin? Ağlamam mı gerekiyordu."

"Hayır ya işlerimi buradan da yürütebileceğimi düşündüm ve senin için geldim güzelim."

Ona yakalaşarak söylediğinde, kollarındaki izleri görür görmez kaşlarını çatarak bir süre izlemişti.

"Seungmin bunlar ne?" Eliyle üzerlerine hafif baskı yaptığında Seungmin inleyerek geri çekilmişti.

"Ah şey."

"Bunlar ne dedim." Chan sinirlenmeye başlıyordu çünkü Seungmin'in yalan uydurmaya çalıştığını biliyordu. Direkt söylemesini istiyordu.

"Chan ben okuldan geliyordum tanımadığım adamlar tuttu beni çekti kenara," Biraz nefeslenip sakin kalmaya çalışırken devam etti. 

"Sonra sorular sordular sanki senin.. Birşeyin mişim gibi. Sonrada bunlar oldu." Ağlamaya başlarken kollarını göstermişti.

Chan ona sıkıca sarılıp sormuştu.

"Güzelim yüzlerini gördünse bu iş kolay. Geberteceğim onları," Geriye çekilip Min'in yüzünü avuçları arasına almıştı. 

"Sana daha öncede söylemiştim Min, böyle birşey olduğunda bana söyle demiştim. Ben.. Seni seviyorum ve inan kılına zarar gelsin istemiyorum. Bir daha böyle olaylar yaşandığında beni arıyorsun, ki artık yaşanmayacağını düşünüyorum. Tamam mı?"

Chan onu uyarmıştı fakat arada aşkını da ilan etmişti. Belki Seungminde onu seviyordur?

"Chan.. Bende, bende seni seviyorum." Deyip dudaklarını birleştirmişti. Uzun bir süre anın tadını çıkararak birbirlerini öpmüşlerdi. Chan olabildiğince nazik davranmış, onu incitmemişti.