Farika gxg

13

Leyla Kamer ile konuşması gerektiğini biliyordu ama buna cesaret edemediği için iki gündür bu konuşmayı erteliyordu. Bugün evden çıkıp Farika'ya gelirken aklında yine bu konuşmayı çevirdi.
Birine böyle bir şey yaşatmış olmanın vicdan azabı onu iki gündür rahat bırakmıyordu.
Görkem ile o günden beri iş dışında konuşmuyorlardı. Tamamen soğuk rüzgarlar esen gergin bir iş ortamı vardı.
"Leyla Hanım..Serkan Bey ve ekibi toplantı odasında sizi bekliyor." Büşra kapıda Leyla'yı beklemiş ve onu görür görmez hızlıca konuşmuştu.
"Tamam geliyorum. Görkem geldi mi?" Büşra yine aynı hızla konuştu.
"Geldi.. Odadalar.. Leyla Hanım galiba büyüyoruz. Defileyi çok beğenmişler." Büşra heyecanla konuştuğunda Leyla güldü.
"Dur bakalım toplantıdan sonra karar vereceğiz." Eşyalarını odasına bırakıp toplantı salonuna geçti.
Geniş aydınlık odada 12 kişilik masanın etrafında oturuyorlardı.
"Kusura bakmayın. Umarım çok bekletmemişimdir." Serkan Bey ayaklanarak Leyla'nın elini nazikçe öptü.
"Hayır bekletmediniz ama bekleseydik de buna değermiş." Leyla ona gülümsedi ve ekibin diğer personelleri ile de el sıkıştı. Orta yaşlı bir kadın ve ondan birkaç yaş küçük bir erkekle güler yüzlü iyi giyimli insanlardı.
Görkem'e göz ucuyla kısa bir bakış atıp Serkan Bey'in karşısına Görkem'in yanına oturdu.
Herkes yerleştiğinde kahveleri söylediler. Kahveler gelene kadar tanışma ve normal sohbet ediyorlardı. Ama iki taraf da bu toplantının amacını çok iyi biliyordu. Serkan Bey'in yöneticisi olduğu tekstil fabrikası defiledeki kıyafetleri seri üretime dökmek istiyordu. Bu konudaki şartları konuşmak için düzenlenen bir toplantıydı. Seri üretim demek daha fazla bilinirlik ve para ama daha az kalite ve markalaşma demekti.
"Defiledeki parçalar çok güzel. Bunları özel dikimden çıkarıp hızlıca üretmemiz lazım. Düşünsenize binlerce kişi sizin tasarlayıp diktiklerinizi giyecek." Serkan Bey heyecanla anlattığında Leyla suyundan hızlı bir yudum aldı.
"Özel dikim değiliz. Küçük bir fabrikamız var. Sadece sınırlı sayıda üretiyoruz. Bu da bizim nadir bulunan bir marka olmamızı sağlıyor. Seri üretime karşı değilim ama inşa ettiğimiz kimliğimize uygun olduğu konusunda endişelerim var." Leyla'nın sözlerini herkes dikkatle dinliyordu. Görkem ona deste olarak konuya girdi.
"Bant üretim yapmak için tasarımı ve işçiliği fazla gelişmiş ve uğraşılmış parçalar yapıyoruz. Fabrikadaki makineler bu işçiliği vermeyecektir. Kötü dikişli bir markaya Farika yazmak istemeyiz."
Serkan Bey koltukta geriye yaslandı. Leyla ve Görkem'in endişesini anlamıştı. Onları ikna etmek ve bu parçaları seri üretimle üretip satmak istiyordu. Böylece ucuza mal edip çok fazla satacak ve epey para kazanacaktı.
"Yeni çıkan teknolojilerden haberiniz yok sanırım. Fabrikamdaki makineler ve yetenekli personeller her parçada özenle çalışacaktır. Seri üretim kalitesizlik demek değil ki? Nasıl ürettiğinize bağlı." Serkan Bey'in yanındaki orta yaşlı kadın ondan sonra söz e girdi.
"İsterseniz fabrikalarımızı gezebilirsiniz. Ürettiğimiz parçalardan gönderebiliriz incelersiniz. Biz de kaliteye önem veren bir markayız." kendinden emin bir şekilde gülümsediğinde Görkem ve Leyla birbirine baktı.
Bu şirketin fabrikaları aracılığıyla üretim yapmak ve Farika etiketiyle satmak popülerlik para ve müşteri kazandıracaktı. Bu defileler ve onca emek biraz da bunun içindi. Kendilerinden daha büyük markalar tarafından keşfedilmek istiyorlardı.
Serkan Bey ve ekibi ikna etmek adına şartlarını söylüyorlar kalitelerini övüp duruyorlardı. Toplantı yarım saat kadar devam etti.

"Teklifleriniz güzel değerlendirmemiz için bize zaman verin.Çalışanlarımızla toplantı yapıp sonrasında sizinle iletişime geçelim." Görkem kendinden emin bir şekilde konuştu.
"Tabi nasıl isterseniz. Asistanımla iletişime geçin. Toplantı tarihi belirleriz. Gerisi kolay gibi hissediyorum." Bir Leyla'ya bir Görkem'e baktı.
"İçimde iyi hisler olmalı mı! Umutlanmalı mıyım hanımlar?" sempatik bir biçimde güldüğünde Leyla ve Görkem de güldü.
"İnanın biz de bilmiyoruz. Tartışmamız gereken bir bomba bırakıp gidiyorsunuz." Leyla'nın sözlerine güldüler.