Unforgettable (Kathniel Fanfiction) COMPLETED

Chapter Twenty-One

JOSHUA'S POV

Ang hirap makita na naghihirap si Babs. :( Kase naman e, kung bibigyan kami ng problema, dapat yung matagal na kami. Kung kakasimula palang ng relasyon namin, hindi namin alam kung ano yung mas mabubuti para sa isa't isa e.

Nasa bahay na ako ngayon, nag-iisip-isip kung paano ko kukumbinisihin si Dad na pakawalan na ako. Oo, aaminin ko, may gusto ako kay Nadine at naging kami pa. Nakipag-break nga ako sa kanya, kasi bigla siya naging maarte, mayabang at malande. Masama na kung masama, pero yun yung totoo. Nakipagbreak ako sakanya kasi nalaman kong may isa pa pala siyang boyfriend. Hindi naman ako tanga para hindi pansinin yun. Aaminin ko rin, nasaktan ako ng sobra nung nalaman ko yun. Nagget-away ako mag-isa for 2 days kasi sinigurado ko na pagpasok ko, ready na ako at nakapagmove-on na ako.

So yun nga, umalis siya after nun kase may business yung parents niya dun at ayaw nung magulang niya na mag-isa siya sa pinas. Ang simple nga niya dati e, kung may utos yung mommy at daddy niya, oo agad. Wala ng angal. Ngayon.. uutusan siya na maging assistant sa company nila, ayaw magpatalo. Pero nga lang... nung sinabing magpapakasal kami, wala siyang protesta?! Hindi nga kami tas gusto niya magpakasal kami!?! Ano to, lokohan?!

Putek naman, hindi ko na alam kung anong gagawin ko.

But one thing's for sure, yun yung ipaglalaban ko ang relasyon namin ni Babs. 

--

NEXT DAY

CHRIS' POV

Oo, nabalitaan ko na ang malaking kababalaghang nangyari. Nakwento sakin ni Josh e, alam na rin siguro ni Angel. May gusto na nga ako sa kanya e, kasi nung nasa kotse kami papuntang inasal, nagparamdam ako at hindi siya umangal.

*flashback*

Hinawakan ko yung kamay niya at hindi niya tinanggal.

Ako: Psst, Angel. Gusto mo ba ako?

Angel: Pwede.

Ako: Ako kase, may crush ako sa'yo ee. 

Angel: yun rin yung sakin e.

*end of flashback*

Ibig sabihin ba nun na M.U na kami?!? As in may crush kami sa isa't-isa like mutual feelings or whatever. (BAKLA MOMENT)

teka teka, balik nga dun sa problema nila Josh at Tiffany. Si Tito Rommel kasi, seryos talaga yan sa trabaho. Pero ngayon ko lang siyang nakitang hindi pinagsasabay ang pamilya niya. Maalalahanin yan e, sinabi pa nga sakin ni Josh na pinapapunta pa ni Tito Rommel si Tiff sa bahay nila. Ano nangyari? Gusto ko sana kausapin si Tito Rommel pero papatyin ako ni Lolo kapag malaman niyang nakipag-argue ako sa kompanyang business partner namin.

Ang trabaho nga naman o. Minsan, eto talaga yung nagpapalayo sayo sa pamilya mo. 

I actually feel sorry for my bestfriend.

---

TIFFANY'S POV

Good morning, hindi ako papasok ngayon. Nagkasakit ako kahapon e. Nahawa ata ako sa anemia ni Josh. E kasi e, nung pag-uwi ko, umulan tapos wala akong dalang umbrella ta hindi ako tumakbo, yan tuloy. Pero okay na rin, para makapg-isipisip ng mabuti para samin dalawa ni Pot. 

Ang sakit ng mata ko. Magang-maga nga eh. Kahapon kase, nakatulog ako ng umiiyak. Hindi ko alam kung kailan o pano ako naging ganto kaattach kay Josh. Sa alaala ko, he was just the person who called me beautiful on his first day, who I guided throughout the school and the person who became my bestfriend.'