SAF KÖTÜLER

Bölüm - 6

Nikahımız kıyılmıştı ve ben garajdaki arabalardan birini kendim için seçtim. Bir porshe seçmiştim. Ateş kendi arabasıyla ben de kendi arabamla villamıza doğru ilerliyorduk. Dikkat çekmemek için birkaç gün villada kalacak ve sonra da balayına çıkar gibi yapıp tesise dönecektik. Artık Alev Çankaya Kazade olduğumdan sorumluluklarım da artmıştı. Hem kendi örgütümü hem de onun örgütünü yönetmek zorunda kalacaktım.

İkimiz ayrı arabalarla villama gidiyorduk. Bundan sonrasının nasıl bir evlilik olacağını bilmiyordum. Ya çok güzel ya da çok kötü sonuçlanacaktı. Bunu gösterebilecek tek şey zamandı.

Yaklaşık on iki saatlik yolculuğun ardından eve varmıştık. Bilerek ağabeyimden olabildiğince uzak bir ev seçmiştim. Önce ben sonra da Ateş arabasını garaja park etti. Arabamın anahtarını görevliye verdim ve bizi karşılayan Bige'ye yani evin yönetiminden sorumlu olan çalışanıma selam verdim.

"Hoş geldiniz Alev hanım." Güler yüzüyle bana selam verdiğinde ben her zamanki gibi ruhsuz tepkilerimle karşılık vermiştim.

"Ateş'e ayrı bir oda hazırlayın. Özel çalışanlardan başkası da bunu bilmeyecek. Yoksa ne yaparım biliyorsun değil mi Bige." Ateş'in anlamaması için son kısmı sessizce söylemiştim. Kafasını hızla salladı ve eliyle içeriyi gösterdi.

"Buyurun Ateş bey ve Alev hanım." Ona bir sinyal vermek amacıyla öksürdüm. Beni ikinci isim değil her zaman ilk isim olarak okumalıydı.

"Yanlış oldu." Diye onu uyardığımda bu sefer cümleyi değiştirdi.

"Buyurun Alev hanım ve Ateş bey." Kafamı salladım ve her zamanki gibi içeriye ilk ben girdim. Ateş de benim çalışanlarıma bu kadar kaba olmamı garipsemişti ancak eğer böyle olmasaydı bu evin disiplini olmazdı.

İçeri girdiğimizde karşımızdaki personeller bizi karşıladı ve yarısından fazlası beni kendi odama götürürken geri kalan birkaç kişi Ateş'e yolu gösteriyordu.

Odama geçtiğimde dışarı çıkmalarını söyledim ve dizüstü bilgisayarımdan kendi örgütüm olan FAWK'ın yeni gelen ajanlarının dosyalarını incelemeye başladım. Öyle bir incelemiştim ki aradan üç saat geçtiğini anlamamıştım. Telefonumdan Bige'nin numarasını tuşladım ve akşam yemeği için masayı kurmalarını söyledim.

En fazla beş dakika sonra Bige beni yeniden aradı ve Ateş'i çağırıp çağırmaması gerektiğini sordu. Ona çağırmasını söyledim ve altıma bir kumaş pantolon üstüme ise düz bir gömlek giyip aşağı indim. Beni yemek odasının kapısında karşılayan Bige benim içeri geçmem için eli ile yemek odasını gösterdi.

İçeri girdiğimde beni bekleyen Ateş'i gördüm. Kafamı selam anlamında aşağı doğru indirdim ve dikdörtgen yemek masasına oturdum. Karşı karşıya oturuyorduk. Bana "Afiyet olsun." dediğinde "Sana da." diye kısa bir cevap vermiştim.

Yemek boyunca hiç konuşmamıştık. Ne konuşabilirdik ki. Bir adamı tehdit ederek evlendim ve gram mutluluk yok üzerimde. Zaten nasıl olabilirim ki? Aşk diye bir şey olmadığı için evlenmeyi hiç düşünmemiştim bu benim için de beklenmedik olmuştu.

"İki gün sonra balayına gidiyoruz diye tesise gideceğiz." Diye konuşma başlatmaya çalıştım.

"Biliyorum." Dedi ve sonra başka bir konu açmaya çalıştı. "Kendi dairemde senin için bir oda hazırlattım, yanımda kalacaksın. Bu saatten sonra seninle konuşmak isteyen önce çekinecek. Herkes karım olduğunu bilerek hareket etsin."

"Gerek yo-" diyecektim ki lafımı kesti.

"Gerek var. Benim olan her şey senin de sayılır." Dediğinde kafamı salladım. Ateş'ten böyle bir hareket beklemiyordum.