Kaybolan Yıllar| 26

2.3K 343 512
                                    

✨️Wattpade bölüm atmayacağımı söylediğimde birçok eleştiri geldi, atılmalı diye. Çoğunuz kırıldı, ben yeni uygulamaya gelmem dediniz. Eee bölüm geldi ne değişti arkadaşlar, neden okuduğunuz şeye kıymet vermiyorsunuz? Şimdi de ben kırıldım size ne yapacağız?

Bölüm kötü mü, beğenmediniz mi kötü yazın o zaman. Bu böyle olsun deyin. Beğendiyseniz eline sağlık demek bir şey kaybettirmez ya da oy vermek.

Bıktım arkadaşlar artık, iyi niyetimi suistimal ediyorsunuz. Neden buraya bölüm atmamam gerektiğini hatırladım sayenizde. Çünkü hiçbir şekilde kıymet görmüyor. Yüzlerce, binlerce kişi okuyor. Hiçbir karşılık yok. Emek hırsızlığı yapıyorsunuz, belki umurunuzda değil ama yaptığınız bundan başka bir şey değil.

İlla kötü mü davranmam gerekiyor, yorumlarınıza ters mi cevap vermem gerekiyor. Bunu mu istiyorsunuz. Bölümü geciktirmemek için saatlerimi veriyorum 2 haftada bir bölüm atsam daha mı kıymet göreceğim? Ya da bir bölüm için aylarca bekleteyim o zaman her şey güzel olur. Her şekilde iyi niyetimi suistimal ettiniz, teşekkür ederim. Hayatımda bu kadar kıymetsiz hissetmemiştim.

Zaten wattpadin durumu yüzünden tüm hevesim kaçmıştı, böyle hiç heves kalmadı. Sağ olun. Sırf saygısızlık olmasın diye kitabı yarıda bırakmıyorum ama canıma tak etti bunu da bilin. Binlerce kişi okuyor, oy veren 200 kişiyi geçmiyor. Yorum yapan bir elin parmağını. Artık diyecek bir şey bulamıyorum. Kaç kere uyarmam gerekiyor onu da bilmiyorum. Wattpad kapalı, okuyan bir elin parmağını geçmiyor olsa tamam ama okuyorsunuz görüyorum binlerce kişi okuyor, o zaman emeğe değer verin lütfen.

Zor bir süreçten geçiyorum, kayıplar yaşadım ve buna rağmen bölümleri düzenleyip sizlerle buluşturuyorum. Wattpad kapalı, kaçak yollarla girmeyelim diye çözüm yolları bulmaya çalışıyorum. Sırf yarı yolda bırakmamak için kaçak yolla girip buraya bölüm atıyorum ama karşılığında aldığım bir hiç. Bundan sonra bende çabalamıyorum arkadaşlar, her şey karşılıklı. Nasılsa bölüm geldi mi, geç mi geldi pek umurunuzda değil. Amaç sadece okumaksa eğer, haftada bir kere veya iki haftada bir kere attığım bölümleri okursunuz, sizin için sıkıntı olmaz.

En azından oy verip birkaç kelime yazanlara çok teşekkür ederim... Bundan sonra atacağım bölümleri de sizler için, sizlerin hatrı için atıyorum... Kendinize iyi bakın<3

🖇️ Umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur, keyifli okumalar dilerim...

🖇️ Satır arası yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın...

Bölüm şarkımız; Mabel Matiz- Kömür (Bu şarkıyı her dinlediğimde aklımda Devrim ve Pamir canlanıyor, onların şarkısı olabilir bu:)

26.Bölüm

Silah seslerinin yavaş yavaş azalması ile operasyonun bittiğine dair güzel bir haber almak isterken duyduğum panik dolu sesle kalbimin yerinden çıktığını hissettim. “Pamir komutanım vuruldu!” Batuhan’ın telaşlı bir şekilde verdiği haberle birlikte nefesim kesilirken sandalyeden sıkıca tutundum. Kendimi bayılacak gibi hissediyorum. Aldığım nefes ciğerlerime zor girmeye başlamıştı sanki. Duyduğum cümle benim kıyametimdi. Olmasından en çok korktuğum şeydi, yaşadıklarımı tekrar yaşama düşüncesi kalbime bir öküz gibi oturmuştu…

1 Mart 2020 Pamir’in şehit haberini aldığım gün… ve 19 Nisan 2024 yine aynı korkuyla sınandığım tarih. Kalbim acıyla kasılıyor, rüyada olup olmadığımı sorguluyordum. Korkuyu iliklerime kadar hissedip titriyordum.

“Hayır…” diye titrek bir şekilde mırıldanırken Kubilay savcı da Baran Albay’da oturduğu yerden ayaklanmıştı bile. “Durum bilgisi ver Batuhan!” dedi Baran Albay telaşla. Ardından ekledi. “Ambulansı gönderiyorum hemen, yarası ne durumda bilgi verin!”

Kaybolan Yıllar| Asker & SavcıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin