VİŞNE KIZI | TEXTİNG❦

↬21.

Merhabalar! Yeni bölümle yine birlikteyiz. Bakalım neler olucak? Lütfen yorumlarınızı esir etmeyin benden. Bir yorumu ya da oyu çok görmeyin.
⭐️

Sabah kahvaltı da durmadan abime bakıp bakıp durmuştum. Benden birşeyler saklıyordu ve bunu öğrenmeden durmayacaktım. İşe gidiyor sonra geldiğinde ise çıkıp gidiyordu. Annem ilk başta sorgulasa da boşvermeye başlamıştı. Babam kızıyordu ama babamı takan tabiki de olmuyordu. Kahvaltı da şüpheli bakışlarımı görünce kaşlarını kaldırıp durmuştu. Sessiz konuşma içersindeydik ama tabi dediklerini bir türlü anlamıyordum.

Geçen gittiği meyhaneyi hala unutmuş değildim. Hepsinin hesabı verilecekti. Ben nereye gidip hesap veriyorsam, o da abim olarak hesap verecekti. Belki de başı bela girebilirdi. Adam avukat.

Olsun. Abimdi sonuçta. Kahvaltı bitti, abim yukarı çıktı. Annem, giden abime bakıp sabır dilendi."Sabır yarabbim."

Gözlerimi kısıp giden abime tekrar baktım. Bir haltlar dönüyordu ama hadi hayırlısı. Annem sofrayı toplarken kızlara mesaj çektim.

Vişne kız: abim hazırlanmak için odasına gitti. Birazdan çıkarlar.

Anneme yardım edip biraz da zaman kazanmak için annemin yanında durdum. Abimin merdivenlerden hızlı inen sesini duyduğumda mutfaktan çıktım.

"Abi."diye seslendim, dönüp bana baktı.

"Efendim canım."diyerek ayakkabılarını giymek için eğilmek zorunda kaldı. Spor giyinmişti. Resmi giyindiyse ya da şık giyinseydi başka mesele olurdu.

"Nereye gidiyorsun?"diye sordum merak ederek.

Ayakkabısını giydi, bana döndü ve dudağında var olan tebessüm belirdi. Gülümsediğinde beliren gamzeleri belli oluyordu, tıraş olmuştu yeni. Belliydi. Saçlarımı karıştırdı."Çocuklarla dolaşacağız."

Başımı salladığımda göz kırparak evden çıktı. Arkasından taklit ederek,"Biliyoruz heralde onu."dedim sinirle.

Hemen hızlıca mesaj yazdım kızlara ve hızlıca odama gidip beyaz elbise giyip saçımı saldım. Hava güneşli ve elbise giymek için güzel zamanlamaydı. Çantayı alıp makyaj yapmadan ruj, rimel sürüp ve bandanıyı hızlıca taktım. Hızlıca telefonu alıp odamdan aynı hızda çıktım, merdivenden gelen sesi duyan annem mutfaktan başı belirdi.

"Nereye gidiyorsun kuşum?"diye sordu annem merak ederek.

"Kızlarla çarşıya kadar gideceğiz anne. Hepimizin canı sıkıldı."dediğimde anlayışla başını salladı. Gülümseyip yanağını öptüm ve sandaletleri giyip anneme el sallayarak evden çıktım. Hızlıca kızlarla bizim yan tarafta çeşmenin yanında durdum. Abim kahvaltı sırasında çocukları bekleyeceğini söylemişti.

Bir kaç saat sonra kızlar koşturarak gelirken nefes nefeseydiler. Açelya pembe alt, etek kombini yapmıştı. Peri kızı gibi görünüyordu. Berfu ise kareli etek ve içine beyaz düz crop, üstüne ince bağlamalı ceket giymişti. Saçına aynı benim gibi bandana takmıştı. Çiçek abla içlik ceketi, altına kot pantolan ve beyaz güneş gözlüklerini takmıştı. Seda abla tam iş kadını gibi giyinmişti. Beyaz çizgili mavi gömlek, altına beyaz bol kot giymişti. Esin abla siyah crop ve siyah şort giymişti. Umay ise gri üstüne yapışan sıfır crop, altına koyu renk kot pantolan giymeyi tercih etmişti.

"Nasıl geldiğimi bilemedim!"dedi Esin eli kalbindeyken.

"Ben nasıl giyindiğimi bilemedim."dedi nefes nefese Umay.

Açelya sesizdi. Seda abla,"Hadi yavaş adımlarla gidelim. Sanırım mahallenin çıkışında bekliyorlar."dediğinde hep birlikte birbirimize uyarak yürüdük.