Yine karmaşık duygular, yine anlaşılmaz sorunlar.
Biz hep mutlumuyduk, yoksa öyle görünmeye mi çalıştık?
Neşeden mi gülüyorduk, yoksa sefil halimiz için mi kahkaha atıyorduk?
Peşimizi bırakmıyor bu çakma umutlar, sonu olmayan hayaller, olasılıklar. Belki de sorun bizdeydi, ya da biz sadece kurbandık-Hayatımızın Kurbanı. Kafamızın "kesilme"sini bekleyen, umutlu, hayalperest, seven ve sonda acı çeken bir KURBAN...
Ss
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatla Anlaşamadık ki...
PoetryBelki bir az iç dünyamıza karışsak? Kalbimizde yaşadığımız sevgiyi, öfkeyi, acıyı, nefreti, aşkı, intikamı, heyecanı, mutluluğu kelimelere değil de, harflere döksek... Bazen, kendi duygularımızdan başka, İnsanların hiss etdiklerini yaşamağa çalışsak...
