1.bölüm

50 7 36
                                    

                                 -

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

                                 -

Elimde ki sigarayı küllüğe bırakıp dumanı dışarı saldım, hyunjin karşımda iki saattir sikik birşey için konuşuyordu.

Dinlemediğimi fark edince hafiften sesini yükselterek tekrar odağımı ona vermemi sağladı.

Hyunjin:diyorum ki, şimdi alayım parasını sonra veririm, sence?

Jennie:bana soruyorsan, hiç alma daha iyi.

Oflayarak arkasına yaslandı, ve boş bir nefesi daha tavana uğurladı.

Jennie:o aptal şeyi çok fazla içmeye başladın hyun, kendine zarar vereceksin, dinliyor musun beni?

Onaylar şekilde bir kaç mırıltı çıkardı, gerçekten bir doktora gidip bağımlı olmadan önce bu alışkanlıktan kurtulabilirdi.

Ama karşımdaki bu aptal onun yerine tam tersini yapıyordu.

Hyunjin:sende sigarayı fazla içiyorsun, o ne olacak?

Kaşlarımı çatıp, turuncu saçlarımı geriye attım.

Sinirli ve aynı zamanda boş bir nefes verdim, doğru söylüyordu, ikimizde aptaldık.

Fakat onun aldığı şey neredeyse bir maaşı kadardı, benim aldığım şey ise maaşımın çeyreği bile değildi.

Jennie:aynı şey değil, biliyorsun heralde? Üste çıkmak için yol arama.

Kendini savunacak başka yolu kalmayınca susmayı tercih etti.

Jennie:ayrıca, henüz maaşını almana çok var, aldın diyelim ödeyemezsin.

Hyunjin:doğru, haklısın.

Sıkıntılı bir sesle onayladı beni.

Jennie:şimdi, daha fazla zaman öldürmeden yatalım, yarın işe gideceğiz.

Başını salladı ama hiçte ikna olmuş gibi değildi, umarım başımıza bir bela açmazdı.

Kalkıp kapıya ilerledi ayakkabılarını giyerken başında bekledim, çantasını ve telefonunu da aldıktan sonra vedalaştık ve gitti.

Umarım beni dinlerdi, ve gidip bir uyuşturucu için borçlanmazdı.

Başımı ümitsizce iki yana sallayıp, çocuk odasına doğru ilerledim.

Kapıyı sessizce açmaya özen göstererek, içeri adımladım.

Yatağa doğru yaklaştım ve hala uyuyor mu diye jeongini kontrol ettim, neyse ki hala uyuyordu.

Yaz neredeyse bitmişti, havalarda soğumaya başlamıştı bile, bu yüzden üzerine artık bir pike yerine daha kalın birşeyeler örtüyordum.

Tombul yanağına minik bir öpücük bırakıp, üstündeki örtüyü düzelttim, nasıl başarıyor bilmiyordum ama örtü her seferinde üstünden fazla kayıyordu.

star & girl boyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin