Jungkook seoul'ün büyük bir uyuşturucu baronuydu, Jennie'nin arkadaşı uyuşturucu borcunu ödeyemediği için Jennie den yardım ister, fakat nereden bilsinler ki ortalığın daha çok karışacağını.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Hyunjin:Nasıl yani bildiğin seni vermekten vazmı geçti?
Anlamazca hyunjine bakıp başımı salladım, Jungkook gelip beni neden geri almıştı ve bianda vermekten vazgeçmişti? Bunu anlayamıyorduk.
Jennie:evet abi, anlamadım ki bir bok.
İkimizde geldiğimden beri oturmuş bunu düşünüyorduk, kafam almıyordu hani madem geri alacaksın neden verdin beni?
Dalga mı geçiyor bizle bu herif, tamam, fazla mı sakin konuştum? Farkındayım hiç benlik değilmiş, amına koyayım o Jungkook'un.
Evet bu cümle tam benlikti.
Jennie:asıl olay o değil bu arada, söylemeyi unuttum.
'Ne?' dercesine başını salladığında jeongine bakıp tekrar hyunjine döndüm, uyuduğuna emin olmak zorundayım şuan.
Jennie:eğer Jungkook gelmiş olmasaydı adam bana şey edecekti.
Hyunjin:ney?
Yani tecavüz edecekti diye nasıl söyleyebilirim ki? Çocuğun aklı başından gidebilirdi.
Dudaklarımı birbirine bastırıp, direk söylemeye karar verdim uzatmanın bir manası yoktu bence.
Jennie:adam bana tecavüz edecekti.
İfadesini seçmek çok zordu, hala aynı bakıyordu fakat bunun şaşkınlıktan olduğu belliydi.
Anlayacağınız donakalmış bir durumdaydı, ismini bir kaç kez söyleyip elimi gözlerinin önünde salladım.
Jennie:duyuyor musun lan? Şşt?
Hyunjin:Ne diyorsun Jennie!
Kendine geldiğinde şaşıracağını biliyordum elbette, fakat eşek gibi boğureceğini hesaba katmamıştım.
Ki bu boğurme tek bizim duyabilceğimiz bir sesle değildi maalesef ki, jeongin uyanmıştı ve korku dolu bir yüzle bize bakıyordu.
Jennie:al yaptığına bak şimdi.
Söylenerek yerimden kalktım ve jeongine yaklaştım, muhtemelen uyku sersemi uyanmıştı ve iki dakikaya geri uyurdu.
Bana sokulup kollarını belime dolamıştı, başı kucağıma düşerken tekrar uykuya dönüyordu neyseki.
Hyunjine baktığımda hala aynı o şok ifadesi yüzündeki yerini koruyordu, sanki olayı kendisi yaşadı, adam bana dokunmaya çalışmış tekmeyi basmışım hala sağlamım.
Bu çocuğun ayarları iyi değil sanırım.
Jennie:şu yüz ifadeni toparlar mısın ya? Birşey olmadı ki salak?
Hyunjin:ama olabilirdi!
Tamam bu sefer benim duyabileceğim bir sesle konuşuyordu, yoksa ağzına iki tane geçirecektim.
