Jungkook seoul'ün büyük bir uyuşturucu baronuydu, Jennie'nin arkadaşı uyuşturucu borcunu ödeyemediği için Jennie den yardım ister, fakat nereden bilsinler ki ortalığın daha çok karışacağını.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
"2 hafta sonra"
Oflayarak oturduğum yerde geriye yaslandım, hyunjin yerde jeongin ile oturmuş bloklarla oynarken sung amcama daha ne kadar yalan uydurabilirim diye düşünüyordum.
Adam artık işkillenmişti, e buda normaldi 2 haftadır burada tutuluyorduk, ve ben daha ne kadar yalan söyleyecektim ona?
Onu geçtim hadi jeongine ne diyecektim, korkmamasını ne kadar çok söylesemde Jungkook ya da korumalaradan biri içeri gelince kollarımın arasına sığınıyordu hemen.
Sıkıntıyla elimi anlımda gezdirip tekrar boş bir oflamayı havaya uğurladım, hyunjin jeongine biraz yorulduğunu bahane edip yanıma çökmüştü.
Oda bıkmıştı ve bizi bu duruma sokanın kendisi olduğu için içten içe sıkıntı ve üzüntü çekiyordu, Maalesef yapacak pek birşeyimiz yoktu.
Neden iki haftadır sebepsizce burada olduğumuzu bilmiyordum, öldürmüyordu, parasını istemiyordu, peki bu adam bizden ne istiyordu?
Canımı falan mı ortaya koymam gerekiyordu illa, üstelik jeonginin okulunun başlamasına sadece bir kaç hafta kalmıştı, nasıl gidecekti?
Hiç bir fikrim yoktu ama bu durumu bir şekilde çözecektim, ne olursa olsun.
Fakat şimdilik kapıyı yumruklayıp kavga çıkarma planımı rafa kaldırdım, kardeşimin beni böyle görmesi pek hoş olmazdı.
Yine klasik öğle yemeklerimizi getirirlerken, korumaların yanına yaklaştım ve sessizce konuşmaya başladım.
Jennie:Jungkook nerede?
Adam bana dümdüz bakıp önüne döndü, anlaşılan bu konuda tembihlenmişlerdi, ya da tembihlenmeyecek kadar akıllı adamlardı.
Birinci seçenek daha mantıklı geliyordu niyeyse, soruma cevap alamayınca bu sefer kolunu dürtükledim.
Jennie:dilini falan mı yuttun?
Sanırım öyleydi, çünkü ne konuşuyordu ne de mimiklerini oynatıyordu, çatlak adamlar.
Tanrım neyle sınanıyorum ben, adamın dibinde durmuş tam giderken elimi bileğine koyup onu durdurmuştum.
Salağa mı yattığını soracakken Jungkook içeri dalıvermişti, ilk baş bakışları jeongin ve hyunjine kaydı, daha sonra bana ve ele geçirdiğim korumaya.
Bir baş işaretiyle korumaları dışarı yollarken, adam kolunu hızla elimden kurtarıp gitmişti, sanki yedik kolunu.
Bu sefer Jungkook benim bileğimi kavrayıp yukarı çıkarmıştı, sertçe tutmasına karşı bileğimi sağa sola çekiştirmeye çalıştım.
Çalıştım diyorum çünkü öküz gibi kavramıştı kolumu, sanırsınız karşısında kendi gücüyle aynı bir adam vardı, ki aslında bir kadın vardı ama sanırım salak falandı.
