🇹‌🇭‌🇪‌ 🇲‌🇦‌🇾‌🇴‌🇷‌ (𝓪𝓷𝓭 𝓽𝓱𝓮 𝓱𝓲𝓭𝓭𝓮𝓷 𝓭𝓪𝓾𝓰𝓱𝓽𝓮𝓻 )

CHAPTER 10

"kiara!" sigaw ko nung masalo ko ito.

"kiara gumising ka! anak!"  and this time tumutulo na ang mga luha ko.

nakita ko naman si fred sa hallway na tumatakbo sa gawi namin.

"what happen?" tanong nito at agad na binuhat si kiara kung saan ang room nito.

"I don't know bigla nalang siya nawalan ng malay" sagot ko at natataranta na din ako.

pagkapasok namin ay maingat naman niyang inihiga ito sa higaan at kinuha ang stethoscope to check her heartbeat.

"alice get the penlight in the cabinet" utos ni fred

agad ko naman ito sinunod at hinanap ang flashlight sa cabinet ng makita ko ito ay agad ako bumalik para ibigay yung kay fred. at ng maiibot ko iyon ay tinignan niya ang magkabilang mata nito, napahinto naman ito na ipinagtataka ko.

"she's fine" he said at inayos ang higa ni kiara at umupo malapit sa side table.

"what do you mean she's fine?" at nilapitan ko si kiara upang gisingin ito.

"alicia she just need more rest that's why nawalan siya ng malay kanina hindi pa kaya ng katawan at lalo ng utak niya i checked her hearbeat and it's fine and don't worry okay magigising din siya mamaya" tumayo naman ito sa pagkakaupo niya at lumapit saakin.

"and ikaw rin you need rest i know it's your first day bukas sa pagka mayor, gisingin nalang kita mamaya pag nagising siya sa ngayon ako na muna ang bahala dito okay"

"p-pero" bago pa man ako makapagsalita ay pinigilan na ako nito.

"no but's alicia take a rest na" at hinawakan niya ako upang ihatid sa pintuan, ng nasa labas na ako ay tinignan niya muna ako ng ilang segundo.

" hey, don't worry okay she's fine ill take care of her" he assured me

ngumiti naman ako sa kanya.

"now go! to your room and get a rest" at dahan dahang isinarado ang pintuan.

i was standing dito sa labas ng mga ilang minuto bago ako makapagpasya na magpahinga na muna ako, dahil bukas ay magiging busy na ako.

In the malacañang residence

Pov. sara

"what is this!?" sigaw ni bong at ibinagsak ang hawak nitong laptop.

wala akong naging reaksiyon kundi ang matulala nalang dahil inaalala ko ang anak ko ngayon my poor fiara where are you? i need you right now I'm sorry please bumalik kana anak, at unti unti na naman nag uunahan ang mga luha ko sa pagpatak.

when bong noticed me ay agad itong lumapit saakin at niyakap ako

"shh don't blame yourself okay, mahahanap natin ang anak natin" bong assured

"pero bonget yan yung binigay na copy ng cctv footage ng kapitan ng brgy na yun" imee said habang inulit panoorin ang video

blurred ang lahat ng video hindi masyado makita ang mga nangyari dahil na siguro malakas ang ulan that time.

"get back there at kung maari lahat ng cctv footage ng buong tarlac ay kunin nyo huwag kayong babalik dito hanggat hindi nahahanap ang anak ko!" sigaw nito sa mga tauhan ni ate imee, agad din naman nagsialisan ito.

naiwan naman kami ngayon sa office ni bong kasama si ate imee this is secret meeting because nobody knows that bong and i have a daughter except ate imee she knows everything.

"bonget i think that brgy captain is lying" imee said with a confusing face.

"what do you mean imee?" bong said.