Aras'ı itekliye itekliye yatağa kadar getirmiştim. Son bir sert hamlemle yatağa düştüğünde şaşkınlıkla bana baktı.
"Namusumamı göz koydum şimdi de?" diye sordu ve bir yandan da göğüslerini kapatıyormuş gibi yaptı.
Sağ elimle alnıma vurdum ve fısılda...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sen; Aklım ve kalbim arasında kalan, en güzel çaresizliğimsin..."
-Cemal Süreya-
MASKE 19. BÖLÜM: ❝MEZUNİYET❞
Merhaba... Beni özlediniz mi?😊
TikTok= gulsucosgunsel
Wattpad= gulsunun
YouTube: rosewater0-i9z
Kitappad: gulsunun
BENİ YUKARIDA Kİ HESAPLARDAN TAKİP EDEREK HER TÜRLÜ DUYURUDAN İLK SENİN HABERİN OLUR BALIM💘👌
BÖLÜM YILDIZIMIZI PARLATMAYI UNUTMAYINIZ LÜTFEN! SONUÇTA HER YILDIZ DAİMA PARLAMALIDIR!
İYİ OKUMALAR!📖
...
Aras'ın gözleri avını bulmuş bir yırtıcı misali üzerimde dolanırken oturduğum sırada kaydırak misali kayarak kafamı eğdim. Gözlerimi Aras'tan kaçırmışken eğildiğimden dolayı Aras'ın gözleri bana bakamıyordu. Bu Aras'ı durdurmak yerine daha da öfkelendirmiş ve sinirle ayağa kalkmasını sağlamıştı. Delici bakan simsiyah gözlerini sırama doğru ilerleyip daha yakından göreceğimi sanarken aksine hışımla sınıf kapısına doğru adımlamaya başladı. Tüm sınıfın içinde beni azarlamak ne benim nede kendisinin hoşuna gitmeyeceği için dışarıya çıkmıştı. Hemen ayağa kalktım ve, "Aras!" deyip durmasını en azından beni beklemesini isteyecektim ki o bir kaç saniye yerinde kalakalsa bile yoluna devam etti. Bu sefer gözlerim sinirle Arat'a kaydığında dışarıya çıkmadan önce çocukluk arkadaşımın yanına doğru ilerledim.
"Neden yapıyorsun bunu!" diye sordum sinirlerime yeterince hakim olamayarak. Ne zaman tam mutlu oldum en azından keyfim yerine geldi desem huzurumu baltalayacak bir şeyler buluyordu.
Arat, ona karşı olan sinirli tutumumu fark ettiği halde rahat bir tavır takınarak, "Senin mutluluğunla bir sorunum yok fakat 'ağabeyimin' mutluluğuyla ilgili sorunlarım var." dedi. Zor günlerden geçtiğimi biliyordu hatta ağabeyininde zor günlerden geçtiğinin farkındaydı. Aras, evlatlık olduğunu, annesinin şiddete uğrayıp aynı zamanda tecavüze uğradını, gerçek babasının ne Aras'ı nede annesini istemediğini vb. gibi bir çok şey öğrenmişken Arat'ın utanmadan Aras'ın üzerine gitmesi bende nefret duygusunu uyandırıyordu. İlk başlarda Arat yaşadığı için mutlu olmuşken şimdi sadece...
Neyse...
Arat en sonunda, gözlerimde yer edinen nefret duygusunu iliklerine kadar hissettiğinde bana olan bakışları hemen değişmiş ve kendisini toparlamasını sağlamıştı. Dostane bir tavırla elini koluma koyarak, "Leyal-" demişti ki sözünü hemen kestim. Daha fazla onun şımarıkca sözlerine katlanmak istemiyordum! Arat'ın elini kolumdan uzaklaştırarak, "Keşke hala ölü olarak kalsaydın!" deyip ne hissedeceğini düşünmesine izin dahi vermeden onu göğsünden ittirdim. Ardından ona bir dakika bile fazladan bakmayarak yanan gözlerim ile dış kapıya doğru ilerledim.
