Aras'ı itekliye itekliye yatağa kadar getirmiştim. Son bir sert hamlemle yatağa düştüğünde şaşkınlıkla bana baktı.
"Namusumamı göz koydum şimdi de?" diye sordu ve bir yandan da göğüslerini kapatıyormuş gibi yaptı.
Sağ elimle alnıma vurdum ve fısılda...
EMEKLERİMİN KARŞILIĞINI ALAMADIĞIMDAN DOLAYI SINIR KOYUYORUM MAALESEF👉👈😟😓
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi açtığımda sadece bir kaç saatlik uykuyla uyandığımı fark etmiştim. Bugün yarın ve sonra ki günlerde... Her zaman okul gibi lanet bir kelime ve yer olduğu için maalesef uyanmam ve okula hazırlanmam gerekiyordu...
Aslında gece geç saatlere kadar Aras denen varlığı durmaksızın düşündüğüm için uykusuzdum. Saat 12:00 civarlarında hala Aras'ı düşünmeye devam ettiğimi hatırlıyordum sadece.
Aras, bir dakika bile olsa aklımdan, zihnimden çıkmak bilmiyordu. Hem bana dedikleri ve bugün anlatacakları beni korkutuyordu hemde... Aras'ın bana yakın davranması beni nedeni bilinmez bir şekilde heyecanlandırıyordu.
Dediğim gibi, o maalesef hayatıma yeni girmiş ve yabancı sayılacak bir bireydi ama sanki onu uzun yıllar öncede tanıyormuşum gibi geliyordu.
