SON UMUT

HAYAT

Şarkı önerisi: simsiyahım

İyi okumalar!

YAZAR ANLATIMIYLA

Çıkan patlama sesinde Tuana  yıkılmıştı içeride duygu ve alparslan vardı acıyla yanan hastaneye baktı gözlerinden yaşlar bir bir akıyordu deli gibi bağırıyordu çırpınıyordu çocukluğu  yanıyordu içi kavruluyordu sanki kendisi yanıyordu daha fazla dayanamayıp yanan hastaneye doğru  koştu  görevliler tutmaya çalışsada onlardan sıyrılıp yanan hastaneye doğru koşmaya devam etti ileride bir kaç  sağlıkçı  vardı biri " burda iki kişi var" dedi  adımlarını oraya çevirerek hızla oraya gitti yerde yatan alparslan ve duyguyu görünce istanbulu sarsacak bir çığlık  kaçtı dudaklarının arasından  göz yaşları daha da hızlı  akmaya başladı hemen duygunun yanına oturdu  kendin de değildi deli gibi onu sarsıyordu " Duygu ! Duygu!" Diye bağırıyordu   duygunun hali onu perişan etmişti yüzü siyaha bürünmüş bir kaç cam batmıştı ve kanıyordu hareketsiz bedeni onu daha da endişenliyordu sedye gelince ikisini sedyeye yatırıp hızla ambulanslara bindirdirdiler Tuana da kendi arabasıyla arkalarından  gidiyordu hastaneye varınca ikisini acil müdahale odasına almışlardı ciddi bir şeyleri yoktu yaralarına pansuman yapıp ayılmalarını beklemeye başladılar  Tuana  ise başlarında bekliyordu bu haftalarda çok yorulmuştu ilk aşık olduğu  adam ölümden döndü şimdi ise en değer  verdiği,  çocukluğu   ve canını verecek kadar sevdiği  arkadaşı .

Hayat niye bu kadar acımasız? Diye geçirdi içinden Tuana  bir yandan duygudan sakladığı  gerçekler vardı ama anlatamıyordu ya kaldıramasa ya kabullenemezse  diye korkuyordu hem vicdan azabı hem de korku .
Yorulmuştu artık bu sırtında ki yükü taşımaktan  her şeyi bilipte söylememekten tam altı yıldır yaşıyordu bu duyguyu  ama bu olay ona ders olmuştu her şeyi bilmeye onun da hakkı vardı ne olursa olsun duyguya her şeyi anlatacaktı  aklına arkadaş oldukları gün geldi ......

2005.11.26

O gün  tuana' nın doğum  günüydü aynı zaman da annesi' nin ölüm yıldönümüydü sırasında oturmuştu önünde de duygu diye birisi vardı Tuana  dayanamayıp ağlamaya başlamıştı . Duygu ağlayan kız sesini duyunca arkasına baktı kızıl şaçlı ormanları bile kıskandıracak yeşilin en güzel tonuna sahip gözlerine baktı ağlıyordu duygu insanları umursamazdı görmezden gelirdi ve hiç arkadaşı yoktu ama bu ağlayan kıza içinde anlandıramadıgı  bir sevgi vardı
" neden ağlıyorsun ?" Diye sordu duygu Tuana  ise karşısında ki siyah saçlı kıza baktı gözleri mavi rengindeydi okyanusları andırran bir renkti   kızı bir kaç dakika öylece baktı " bu gün benim doğduğum ama annemi  kaybettigim gün " dedi içi acıyarak babasına sormuştu küçük  kız bir kere
" baba benim bir annem var mı ?" Demişti babası ise " senin doğduğun gün anneni kaybettik o bir melek oldu ve seni  gökyüzünden izliyor " demişti duygu şaşırmıştı hep duygusuz gibi davranır her şeyi  içinde  yaşardı
Şaşırmıştı çünkü  onun da doğum  günüydü aynı zaman da annesinin kaybettiği  gündü " benim de annem bu gün öldü ben de bu gün doğdum " dedi duygu acıyla karışık bir sesle.tuana şaşkınlıkla  ona baktı " özür  dilerim canını acıtmak istemezdim " dedi duygu acıyla gülümsedi " benim canım acıyor ama sen dediğin  için değil  ben her an yokluğunu  hissediyorum o yüzden canım acıyor ama elimden bir şey gelmiyor o yüzden ağlama ! Çünkü o geri gelmeyecek bu acıyla yaşamayı öğrenmeliyiz.insanlar bize acıyarak bakmasın saklan ve duygusuz ol ! Yoksa kendini zavallı , ezik ve eksik hissedersin" dedi duygu Tuana  göz yaşlarını sildi " anladım peki senin adın ne ?" Dedi  duygu düz bir sesle "Duygu" dedi  tuana gülümsedi " Tuana  adı duygu ama duygusuz davranan kız hayatım da ne gibi bir yerin merak ediyorum ? " dedi tuana duygu gözlerini kısıp " bilmem ama yerim olmayabilirde  ben insanları bir yolcuya benzetirim insanlar birbirine misafir olur ve vakti geldiklerinde izinsiz girdikleri gibi izinsiz giderler hayatımızdan sen sen ol kimseye bağlı kalma giderse çok acı çekersin " dedi duygu Tuana  anladı o  onun kaybettiği  biri vardı ve acı çekiyordu ama hiç belli etmiyordu bir an onu kıskandı keşke ben de  bu kadar iyi saklasam duygularımı dedi içinden ama bunun ne kadar kötü olduğunu  fark etti  o duygularını saklıyordu ama iki katı acı çekiyordu " anladım duygularını saklayan kız." Dedi Tuana  ve devam etti " hiç arkadaşın yok değil  mi ?" Diye sordu Tuana  . " yok çünkü ihtiyacım yok gereksiz  bir şey bence " dedi ama Tuana   onun neden arkadaşı olmadığını  anladı kırılmaktan, kırmaktan , incitmekten ve kaybetmetmekten korkuyordu
" arkadaşlık dostluk  ihtiyaç  değildir  duygularını saklayan kız istesen de istemesende senin artık arkadaşınım ve ben TUANA YILDIRIM  istediğimi yaparım yapmak için elimden ne geliyorsa yaparım " dedi tuana duygu alayla güldü " Tuana Yıldırım senin hesaplamadıgın bir şey var ben de Duygu Atmacayım ve istemediğim  hiç bir şey  olmaz !" Dedi Tuana  onun gibi  alayla sırıtıp " hodri meydan duygularını saklayan kız " dedi tuana duygu ise sadece ona meydan okuyan bakışlar yolladı gelecekte  kaybedeceğini bilemeden  ....